หลายวันผ่านไป
ฉันค่อยๆ วางแผนชีวิตให้กับตัวเองทีละนิด เพราะต้องเริ่มต้นนับหนึ่งใหม่ทั้งหมด แต่ฉันไม่เคยกลัวการที่จะต้องเริ่มใหม่เลย เพราะการที่เราได้เริ่มต้นอะไรใหม่ๆ ก็เหมือนเราเปิดรับประสบการณ์ใหม่ๆ เข้ามาในชีวิต ถึงแม้มันจะยังลำบากแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ฉันท้อแท้ ฉันพร้อมที่จะเริ่มใหม่ถ้าทำแล้วฉันจะรู้สึกดีขึ้น
ฉันไม่ได้อยากทำแบบนี้เลย ฉันรู้ว่าทุกคนเป็นห่วงฉันมาก แต่ฉันเชื่อว่าทุกคนจะต้องเข้าใจฉันฉันไม่เคยโกรธหรือเกลียดใครโดยที่ไม่มีเหตุผล และการที่ฉันออกมาแบบนี้มันก็หมายความว่าฉันอยากให้เวลากับตัวเองอยากอยู่กับตัวเองสักพัก ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าฉันจะรู้สึกดีขึ้นเมื่อไหร่ ฉันคิดได้แค่ว่าเมื่อไหร่ที่ฉันพร้อมฉันจะกลับไป
“เฮ้เดียร์ ยูมาทำอะไรตรงนี้” เสียงเข้มใหญ่ดังขึ้นจากทางด้านหลังของฉัน
นี่คือเพื่อนบ้านใหม่ของฉันเอง ไม่สิเพื่อนข้างห้อง นางย้ายมาอยู่พร้อมๆ กับฉัน แต่เราเพิ่งจะมา
