“พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะรีบตรวจสอบว่านางนำคนไปไว้ที่ใดกันแน่”
“ท่านหมายความว่าอย่างไร”
“คือว่าก่อนหน้านี้….องค์หญิงเปลี่ยนที่มาสองที่แล้วพ่ะย่ะค่ะ ในตอนนี้คงต้องออกตามดูว่าอยู่ที่ใดแน่ ระหว่างบ่อนใหญ่ในเมือง หอนางโลมนอกเมือง และอารามอิ้งเซียง แต่นางนัดให้กระหม่อมพาพระองค์ไปที่หน้าประตูเมืองหลวงพ่ะย่ะค่ะ”
“แผนการของนางช่างเจ้าเล่ห์ยิ่งนัก”
กลับมาที่หน้าเมือง
“พวกท่าน…นี่พวกท่านรวมหัวกัน…มาแว้งกัดข้างั้นหรือ!! ได้ท่านรองแม่ทัพ ทางนั้นเป็นกองทัพที่ข้าขอให้มาช่วย แต่ก็ใช่ว่าข้าจะไม่มีกองทัพของข้า”
กองทัพด้านหลังของเหลียงหลีน่าขยับอาวุธและชี้กลับไปยังกองทัพของรองแม่ทัพเลี่ยงกับท่านอ๋อง นางยิ้มอย่างพอใจเพราะได้วางแผนป้องกันเวลานี้เอาไว้แล้ว นางดีใจได้เพียงไม่นานเมื่อมีมือหนึ่งพาดมาพร้อมกับมีดสั้นสีทองในมือ
“หากเจ้ากล้าก็ลองขยับดูสิ”
“เจ้า!!”
หลีน่าหันมามองผู้ที่ใช้มีดจี้ที่คอของนางพร้อมกับ
