‘แล้วคิดว่าวันนึงคุณจะมีโอกาสได้เริ่มต้นใหม่กับใครสักคนไหมคะ?’
‘คิด’
‘สายตาของฉันกำลังสะท้อนถึงใคร…ก็คนนั้นแหละ’
‘อย่ารักฉันเลยนะคะ’
‘รักไปแล้ว จะให้เลิกรักยังไง’
‘ตลอดเวลาที่พวกเราอยู่ด้วยกัน มีสักเสี้ยวนึงไหมที่เธอรู้สึกรักฉัน?’
‘ถ้าเธอมองว่าการที่ฉันเป็นมาเฟียแล้วทำให้เธอไม่กล้าเปิดใจให้ งั้นก็มองว่าฉันเป็นผู้ชายธรรมดาคนนึงสิ’
‘มาเฟียอย่างฉัน…มันไม่มีสิทธิ์รักเธอเลยใช่ไหม?’
ทุกคำพูดของมาร์คินลอยดังก้องในหัวจนพลอยทำให้เธอรู้สึกปวดหัวใจไม่น้อย ทั้งที่เป็นฝ่ายปฏิเสธเขาไปแท้ๆ แต่กลับรู้สึกเจ็บปวดเสียเอง ดวงตาทั้งสองปวดหนึบและเริ่มมีน้ำสีใสคลอเคล้าออกมาจนมองเห็นสิ่งรอบข้างได้อย่างเลือนราง
เธอพยายามกลอกกลิ้งดวงตาไปมาเพื่อห้ามน้ำตาไม่ให้ไหลลงมา ทว่ามันกลับทำไม่ได้ น้ำตาได้ไหลกลิ้งลงมาบนแก้มใส ทำให้หญิงสาวต้องรีบปาดน้ำตาออกอย่างรวดเร็วแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อล้างหน้า
ดวงตาคู่สวย
