ณิดานั่งกอดตัวเองเพราะความเย็นจากเครื่องปรับอากาศในรถนาร์วินบวกกับวันนี้ตัวเองสวมใส่เสื้อครอปสายเดี่ยวและกระโปรงมาเลยทำให้รู้สึกหนาวเย็น สายตาคู่สวยกำลังทอดมองออกไปนอกกระจกรถที่มีสายฝนกำลังเทกระหน่ำลงมาไม่แรงมาก
นาร์วินสังเกตท่าทางณิดามาสักพัก ก่อนจะตบไฟเลี้ยวเพื่อจอดรถไว้ข้างทาง หญิงสาวหันไปมองคนตัวโตแล้วเอ่ยถาม
“จอดรถทำไมเหรอคะ?”
เขาถอดเสื้อแขนยาวที่สวมใส่อยู่แล้วนำไปวางบนตักให้ณิดา
“ใส่ซะ เห็นหนาว”
“ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ค่อยหนาวเท่าไร”
“นั่งตัวสั่นขนาดนั้น ยังจะปฏิเสธอีกเหรอ?”
เธอไม่ตอบ ดึงสายตากลับมามองเสื้อแขนยาวสีดำของนาร์วินก่อนจะสวมใส่ กลิ่นหอมประจำตัวเขาที่ติดบนเสื้อพลอยทำหัวใจของเธอสั่นไหว
“ขอบคุณค่ะ”
นาร์วินเริ่มขับรถออกสู่ถนนใหญ่อีกครั้ง โดยไม่ลืมเอื้อมมือไปปรับความเย็นของเครื่องปรับอากาศบนรถให้มีอุหภูมิสูงขึ้น
“เรื่องที่พี่กำลังตามจีบดา พี่ชายดารับรู้แล้วนะ”
เธอหันไ
