วันเวลาผ่านไปนานหลายสัปดาห์ที่นาร์วินยังคงนอนไม่ได้สติบนเตียงผู้ป่วย ณิดาคอยนั่งเฝ้าชายหนุ่มไม่ห่างไปไหน เพราะอยากให้นาร์วินตื่นขึ้นมาแล้วเห็นตนเป็นคนแรก
เธอนั่งมองนาร์วินที่ยังไม่ได้สติด้วยความหวัง หลายวันที่ผ่านมาไม่มีคืนไหนเลยที่เธอข่มตานอนหลับได้ และทุกคืนเธอมักฝันเห็นนาร์วิน ได้ใช้เวลาร่วมกันกับเขาในความฝัน ยิ้มและหัวเราะด้วยกันจนไม่อยากตื่นขึ้นมาเลย
มันช่างเป็นช่วงเวลาที่ดีเหลือเกินสำหรับเธอ…
ในฝันมันช่างมีความสุขมากกว่าโลกความเป็นจริง เธออยากรู้ว่าในความฝันนาร์วินจะมีเธออยู่บ้างหรือเปล่า หรือเขากำลังฝันดีจนลืมตื่นขึ้นมาหาเธอ
“ดาและทุกคนรอพี่นาร์วินอยู่นะคะ ทำไมหลับไปนานขนาดนั้นล่ะคะ ตื่นขึ้นมาหาทุกคนได้แล้วนะ”
รู้ไหมว่าเวลาเธอนั่งพูดคุยกับนาร์วินและไม่มีเสียงตอบโต้กลับมา มันช่างรู้สึกปวดหัวใจและอ้างว้างอย่างบอกไม่ถูก
“ฝันดีอยู่ใช่ไหมคะ? ในความฝันพี่นาร์วินมีดารึเปล่า ถ้าไม่
