พี่ป่าพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะยกมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาออกจากแก้มของตัวเอง
"มึงโกหกกู"
"แอมพูดความจริง"
"งั้นกล้าตรวจมั้ย ถ้าไม่ใช่ลูกกู กูจะปล่อยมึงไป"
"ที่มาตามแบบนี้เพราะต้องการแค่ลูกใช่มั้ย"
"กูต้องการทั้งแม่ทั้งลูกนั่นแหละแอม !!"
"ไม่ร้องแล้วหรอคะ"
"แอม มึงจะใจร้ายกับกูไปถึงไหนวะ"
"ก็ทำตัวเองทั้งนั้น"
"เอาเถอะ ยังไงกูก็มั่นใจ ว่าลูกกู" พี่ป่าพูดเสียงหนักแน่น และท่าทางที่แสนจะมั่นใจ
เจ้าป่า คนเจ้าน้ำตาเมื่อกี้หายไปไหนแล้วล่ะ หรือแค่บีบน้ำตาให้ฉันสงสารเฉยๆ พอเห็นฉันไม่ไปตามเกมก็เปลี่ยนแผน แบบนี้สินะ!!
หมั่บ! พรึ่บ!
"อื้อ...ปล่อย !!" ฉันพูดและพยายามแกะมือหนาของพี่ป่าออก เพราะจู่ๆ พี่ป่าก็ดันตัวฉันลงไปนอน จากนั้นเขาก็กอดฉันแน่น
"ดึกแล้ว นอนได้แล้ว"
"พี่ก็ออกไปนอนข้างนอกสิพี่ป่า !!" ฉันพูดเสียงแข็ง
"กูจะนอนกับเมีย"
"ใครเมียพี่ เมียพี่อยู่กรุงเทพนู้น ปล่อยแอมนะ
