ไม่รอให้น้องชายเพ้อพกให้ยืดยาวมัดหมี่ก็สะบัดหน้าไม่คิดจะรอฟังจนจบ ถึงแม้จะงงกับการปรากฏตัวมแต่หากเขามายืนรออยู่หน้าบ้านเพื่อเธอแล้ว ก็ไม่คิดปล่อยให้เขาเสียเวลานาน
มัดหมี่รีบขึ้นมาที่รถแล้วกะพริบตามองเสี้ยวหน้าหล่อเหลาของอีกฝ่ายที่อยู่ด้านหลังพวงมาลัยขณะที่มือก็กำลังสาวเข็มขัดนิรภัยเข้ามาคาดตัวไว้แล้วเอ่ยปากถามเขาไปด้วย
“ทำไมถึงมารับพี่ล่ะคะ”
“พี่น่าจะกำลังลำบากไม่ใช่เหรอครับ”
“...” มัดหมี่ไม่ตอบ เพราะก่อนหน้านี้เธอไม่ได้คิดว่าตัวเองกำลังลำบากอะไร หากเป็นเรื่องรถเธอเรียกแท็กซี่เอาก็ได้ไม่มีปัญหา แต่ถ้าเขาคิดว่าเธอกำลังลำบากแล้วพยายามจะช่วย เธอก็จะเนียนลำบากรับความหวังดีเอาไว้แล้วกัน “ขอบคุณนะคะ”
“ครับ ยังไงบ้านผมผ่านทางบ้านพี่พอดี”
มัดหมี่พยักหน้าเบา ๆ แต่ในขณะที่เขากำลังจะออกรถสายตาเธอก็เหลือบไปเห็นแม่บ้านที่กำลังเดินเข้าเพื่อทำงานวันนี้ก็รีบเบรกอาร์เจและเลื่อนกระจกทักทายหญิงวัยกลางค
