00.15 น. @ JC Club in Bangkok
1 ปีก่อน...
แม้เสียงดนตรีในผับจะดังและจังหวะสนุกสนานซักเพียงใดแต่เจ้าของใบหน้าเรียบเฉยของอาร์เจก็ไม่มีแนวโน้มจะคล้อยตามมีเพียงมือที่ถือแก้วเหล้ายกขึ้นมาจิบด้วยความรู้สึกไร้อารมณ์เพียงเท่านั้น เนื่องจากคืนนี้คู่รักประจำกลุ่มมีนัดแยกไปกับเพื่อนสนิทสมัยมัธยมฯ ของนธี ดังนั้นภายในโต๊ะจึงเหลือแค่เขาและเพื่อนสนิทอีกสองคนอย่าง มาร์ช และ ปูน
“วันนี้ฝนตกอีกแล้ว หน้าฝนนี่มันทำให้คนเหงาจริง ๆ” มาร์ชเอ่ยน้ำเสียงเซ็งแซ่ตามประสาคนโสดขี้เหงา “อยากตามสาวซักคนไปที่ห้องจังโว้ย”
“กูเห็นพูดแบบนี้ตลอด แต่พอเขานัดมึงก็เล่นตัว” ปูนส่ายหน้ากับอาการปากอย่างการกระทำอย่างของเพื่อน “ว่าแต่กี่โมงแล้ว กูจะกลับไปดูซีรีส์”
“โอ๊ยไอ้เหี้ยนี่หนิ เพื่อนแต่ละคนมีแต่ดี ๆ ทั้งนั้น จะปกติให้กูชื่นใจซักคนบ้างได้ไหม”
“มันไม่ปกติตั้งแต่มึงแล้วไหมล่ะ”
มาร์ชตวัดมองปูนด้วยหางตา ทั้งที่ปกติปูนจะเ
