ห้าทุ่มวันเดียวกัน...
จริงอยู่ที่เธอเป็นคนบอกฟืนเองว่าให้ชวนแนนนี่มาร่วมแจมได้ ทว่าจำเป็นไหมที่มันจะต้องทำตามพาผู้หญิงคนนั้นมานั่งดื่มเหล้าโต๊ะเดียวกับเธอ โต๊ะที่เธอเป็นคนจ่ายเงิน และยังพากันมานั่งแนบชิดแทบจะซบกันต่อหน้าเธอแบบนี้
“พี่ฟืนว่า...”
หนามเตยเม้มปากแน่นเบือนหน้าหนีจังหวะที่แนนนี่ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าของฟืนเพื่อพูดอะไรบางอย่าง ก็รู้แหละว่าเพราะเสียงเพลงมันดังมากก็เลยต้องยื่นหน้าเข้าไปคุยกันใกล้ๆ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลประการใดมันก็ทำให้เธอเจ็บอยู่ดี
เจ็บก็ยังมอง
โง่เนอะ
“เฮ้ย! ไอ้หนามเบาเว้ย แม่ง ค่อยๆกินก็ได้เว้ยเดี๋ยวก็เมาอ้วกแตกหรอก” กิลล์ที่นั่งฝั่งตรงห้ามเธอพูดขึ้นก่อนจะแย่งเอาแก้วเหล้าในมือเธอไปถือไว้เอง “ไอ้ห่าเธียรแม่งก็แดกอย่างเดียวไม่ดูเพื่อนเลยนะมึง”
“กูผิด?” เธียรใช้มือที่ถือแก้วเหล้าชี้มาที่ตัวเอง ก่อนจะหันกลับมามองเธอ “มันอยากกินก็ให้มันกินไปดิ มันเมาก็ให้ไอ้ฟื
