ภาพที่ฟืนกอดเธอร้องไห้แบบไม่อายเพราะเสียใจที่รู้ว่าบิดาที่ตัวเองรักและยึดถือเป็นแบบอย่างนอกใจแม่ตัวเองไปมีอีกบ้าน ตอนนั้นหนามเตยเองก็ทำอะไรไม่ถูก จำได้แค่ว่าวันนั้นเธอเองก็ร้องไห้ไปกับฟืนด้วย กอดกันร้องไห้โดยไม่มีใครพูดะไร หลังจากเหตุการณ์นั้นฟืนก็เปลี่ยนไปราวกับคนละคน เธอไม่เคยเห็นฟืนร้องไห้อีก พอๆกับที่ไม่เคยเห็นฟืนยิ้มและหัวเราะด้วยสีหน้าและแววตาสดใสอีกเช่นกัน
พ่อแม่หลายคนชอบปิดบังทุกอย่างเอาไว้เพราะคิดว่าลูกยังเด็ก มาบอกทุกอย่างให้รู้ตอนที่ลูกโต เพราะคิดว่าถ้าลูกอายุมากขึ้นจะเข้าใจอะไรได้ง่าย แต่ทว่าพวกท่านก็คงลืมคิดไปว่า ยิ่งถ้าเราอายุมากขึ้นโตขึ้นรู้เยอะขึ้นคิดอะไรได้มากขึ้นความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นก็ยิ่งมากตาม ต่อให้คิดได้ แยกแยะได้ พยายามทำตัวเองเข้มแข็งแค่ไหน ยังไงมันก็เจ็บปวดอยู่ดี
และเจ็บมากด้วย
บางทีที่เราพยายามทำตัวเข้มแข็งก็แค่ต้องการซ่อนความเจ็บปวดเอาไว้ให้มิดชิดแค่นั้นเอง
