ตอนที่ 30 ขอโทษนะที่ต้องเห็นแก่ตัว

1147 คำ

สายตาคมของฟืนที่จ้องมองอกอวบของเธอเต็มไปด้วยความพอใจ ทำให้หนามเตยรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งใบหน้าและลำคอ และยิ่งร้อนหนักเมื่อใบหน้าหล่อคมโน้นต่ำลงมาเรื่อยๆ แล้วอกอวบของเธอก็ถูกครอบครองโดยริมฝีปากที่เพิ่งบดจูบกัน ฟืนดูดเม้มเม็ดไตบนยอดอกของเธอไม่ต่างจากเด็กน้อยดูดกินลูกอมรสเลิศที่ตัวเองโปรดปราน ปลายลิ้นตวัดปาดเลียไปมา ทำมันซ้ำๆ ทั้งดูดทั้งเม้มทั้งปาดเลีย อกอวบข้างไหนที่เว้นว่างจากริมฝีปากร้อนและลิ้นชื้นก็จะถูกมือหนาบีบเคล้นตามใจ ทุกสัมผัสของฟืนทำให้เธอซ่าบซ่าน เสียวซ่าน ไม่เป็นตัวเอง และควบคุมตัวเองไม่ได้ “อ๊ะ อืมมม” เป็นอีกครั้งที่หนามเตยกักเก็บเสียงร้องครางเอาไว้ไม่อยู่ และยิ่งอยากจะร้องครางดังกว่าเดิมเมื่อฟืนค่อยๆลากริมฝีปากร้อนลงไปที่หน้าท้องแบนราบของเธอ วนเวียนอยู่กับสะดือจุ่น ขบเม้มเบาๆไปรอบๆ ก่อนจะลากต่ำลงไปกว่านั้นจนเกือบจะถึง... ไม่สิ... แบบนี้มันไม่ถูกต้อง หนามเตยนอนหลับตานิ่ง ริมฝ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม