25 รับผิดชอบ

1197 คำ

“ร่างกายเบลล์มันเป็นของพี่…ชิ! พูดออกมาได้ยังไงคนใจร้าย!” เธอเลียนแบบประโยคที่เขาพูดด้วยก่อนหน้านี้ด้วยความหมั่นไส้ สายตาเลื่อนมามองอาหารเช้าตรงหน้าที่เขาซื้อมาให้ ใจหนึ่งอยากเอาทิ้งอยู่หรอก แต่อีกใจก็ไม่กล้าพอทำแบบนั้น เธอยกข้าวเช้ามานั่งกิน ระหว่างนั้นพลางเปิดซีรีส์เรื่องโปรดผ่านไอแพดดูตามไปด้วยเหมือนที่ชอบทำเป็นประจำ เชื่อไหมว่าสมาธิเธอไม่ได้จดจ่อกับสิ่งที่กำลังทำ ณ ปัจจุบัน เพราะมีเรื่องของเมื่อคืนเข้ามารบกวนจนเธอไม่เป็นอันกินข้าวและดูซีรีส์เรื่องโปรด เพราะเขาคนเดียว! หลังจากกินข้าวเช้าและยาคุมฉุกเฉินเสร็จ เฌอเบลล์ก็มาทิ้งตัวนอนเล่นโทรศัพท์ที่โซฟาของโซนห้องนั่งเล่น วันนี้เป็นวันหยุดจึงไม่รู้จะทำอะไรและไปที่ไหนเพราะขี้เกียจออกไปข้างนอก ติ๊งต่อง~ เสียงออดดังขึ้นในช่วงบ่าย เฌอเบลล์ลุกขึ้นจากโซฟาเดินตรงไปส่องตาแมวเล็กๆ ดูว่าใครมา พอรู้ว่าเป็นพี่ชายจึงเปิดประตูให้ทันที แอดด “มาทำไม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม