“มาหากูมีไรวะ” อนาคินเอ่ยถามลูคัสพลางหันไปมองเฌอเบลล์ที่นั่งอยู่ข้างๆ
“มึงเดาไม่ออกจริงๆ เหรอว่ากูมาหามึงทำไม”
“มีไรก็รีบพูดมา กูนัดคุยงานกับพ่อตอนบ่ายสาม” เขาพอเดาได้ว่าลูคัสมาหาทำไม คงเป็นเรื่องของเฌอเบลล์อย่างแน่นอน ลูคัสคงรู้เรื่องความสัมพันธ์ของเขาและน้องสาวตัวเองแล้ว
“รอยบนคอน้องกู มึงเป็นคนทำใช่ไหม”
“อืม กูทำเอง” เขายอมรับกับลูคัสตรงๆ ไม่มีเหตุผลต้องโกหกหรือปิดบังความจริง
“ไหนมึงบอกว่าเห็นเบลล์เป็นน้องสาวคนนึงไง ถ้ามึงเห็นเบลล์เป็นแค่น้องสาวคนนึง มึงมานอนกับน้องกูทำไมวะ”
“กูไม่มีอะไรจะแก้ตัว เพราะเรื่องมันเกิดขึ้นมาแล้ว”
“ตั้งแต่เมื่อไหร่”
“มึงรู้จักไอ้ภีมไหม”
“มันเกี่ยวอะไร”
“มันวางยาปลุกเซ็กซ์น้องมึง เรื่องนี้มันเกิดขึ้นนานแล้ว บังเอิญว่าคืนนั้นกูอยู่โรงแรมเดียวกับที่มันพาเฌอเบลล์ไป กูพยายามช่วยเฌอเบลล์แต่ว่า… กูผิดเองที่ไม่หักห้ามใจตัวเอง กูขอโทษ”
“ไอ้คิน!”
หมับ!
