3วันต่อมา
“ผมขอโทษครับเฮีย ผมผิดไปแล้วแต่ผมรักน้องจริงๆนะครับ”
ตอนนี้พี่สายฟ้ากำลังขอขมาพี่ไคโรกับพ่อและก็แม่ของคาร์เรน ก็น้าทั้งสองของฉันนั่นแหละ
“ทำแบบนี้มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ แล้วยังจะมาขอให้พวกเราอภัย ลูกใครๆก็รัก”
น้าคาร์ร่าพูดอย่างไม่ยอม ทั้งสามคนใจแข็งมาก
“ฉันต้องขอโทษแทนลูกชายดิฉันด้วย แต่ลูกชายฉันรักหนูคาร์เรนจริงๆ ฉันเลยอยากขอโอกาสให้ลูกชายฉันอีกซักครั้ง ถือว่าเห็นแก่เด็กทั้งสองคนที่ตอนนี้เขาได้รักกันไปแล้วด้วยนะคะ”
แม่ของพี่สายฟ้าก็ช่วยพูด
“พาลูกชายของคุณกลับไปเถอะ ผมจะไม่เอาความ แต่อย่ามาให้ผมเห็นหน้าอีก ลูกผมๆก็รัก
ทำกับลูกผมขนาดนี้ โดนแค่นี้มันยังน้อยไป”
พ่อของคาร์เรนก็พูดอย่างไม่ยอมเหมือนกัน รวมทั้งพี่ไคโรด้วย ยังยืนกระต่ายขาเดียวอยู่แบบนั้น
“ไม่นะครับคุณพ่อให้โอกาสผมเถอะ ผมรักคาร์เรน ฮึก ฮึก ฮึก”
พี่สายฟ้าคุกเข่าขอร้องคุณน้าทั้งสองอย่างน่าสงสาร จนฉันแทบร้องไห้ตา
