“ยิ้มอะไรคะ”
หลังจากที่พ่อกับแม่กลับไปแล้ว ทั้งสองก็ขึ้นมาพักผ่อนบนห้อง แต่รามิลก็เอาแต่ยิ้มไม่หยุด จนคนตัวเล็กได้แต่ถามอย่างเขินอาย
“ดีใจที่จะมีเมีย”
ตอบพร้อมเดินเข้ามาสวมกอดเธออย่างออดอ้อน
“หนูก็ดีใจค่ะ ขอบคุณนะคะที่ดูแลหนูมาตลอด”
มือเล็กลูบเบาๆที่แก้มเขา
วันจันทร์ที่มหาลัย
“ฉันจะต้องรู้ให้ได้”
โยเกิร์ตนั่งกอดอก มองลิปสติกแท่งสวยที่กำลังเป็นปริศนา เธอแน่ใจเป็นอย่างมาก ว่าผู้หญิงคนนี้ต้องจงใจให้เธอเห็น
“ ฉันจะช่วยแกเอง คนมันชอบแย่งของคนอื่น
มันจะต้องได้รับบทเรียน”
ไอเดียก็อาสาจะช่วยอีกแรง
“ ฉันก็จะช่วยแกด้วย เอาให้ผู้หญิงหน้าด้านคนนั้นมันหลาบจำ”
ลลินพูดขึ้นอย่างโมโหแทนเพื่อน
@บริษัทภูษา
“ไง ยิ้มอารมณ์ดีมาเชียว”
มาคินละสายตาจากกองเอกสาร มองน้องชายที่เดินเข้ามาในห้องอย่างอารมณ์ดี
“ธรรมดาครับคนกำลังอินเลิฟ พี่คินไม่เข้าใจหรอก”
ตอบพี่ชายอย่างสบายอารมณ์
“เออ คุณไปรยาโท
