“เหอะ หาผัวใหม่ได้เร็วดีเนอะ” รามิลที่ตามเธอมาติดๆ เมื่อเห็นเธอนั่งกินข้าวกับไวน์ ก็รีบเดินปรี่เข้ามาหาเธอทันที “ อร่อยดีนะไวน์ วันหลังซื้อมาให้เราอีกนะเราชอบ” แต่ผิดคาด โยเกิร์ตทำเหมือนกับเขาเป็นธาตุอากาศ ไม่แม้แต่จะมองดูหน้าเขาด้วยซ้ำ “ ได้ดิ ถ้าเธอชอบเดี๋ยวเราซื้อมาให้เธอทุกวันเลย” ไวน์ก็เหมือนกัน ไม่สนใจรุ่นพี่ที่ยืนหัวโด่อยู่ด้วยซ้ำ พรึบ!! “ หูแตกหรือไง ไม่ได้ยินที่คุยด้วยหรอ” เมื่อทั้งสองดูไม่สนใจเขา เขาก็เดินไปลากกล่องอาหารออกมาจากโยเกิร์ตทันที “ เอากล่องข้าวคืนมา อย่าทำตัวเป็นเด็กมีปัญหา เรียกร้องความสนใจอยู่ได้” คราวนี้เธอไม่ได้มองหน้าหนีไปทางอื่น แต่จ้องเขาแบบตาต่อตาฟันต่อฟัน ไม่ยอมหลบสายตาคู่คม แม้มันจะน่ากลัวแทบแผดเผาเธอได้ด้วยซ้ำ “ กินให้อร่อยนะ แต่กูจะบอกมึงว่ากูกินอิ่มแล้ว” วางกล่องข้าวคืนเธอเสร็จ ก็เดินหนีไป ปล่อยให้คนที่ได้ฟัง ถึงกับน้ำตาไหล “ฮึก ฮึก ฮึก”