บนรถ
“ โกรธพี่หรือเปล่าครับ”
มือหนากุมมือเล็กเอาไว้แน่น ส่วนอีกข้างก็บังคับพวงมาลัย ขับไปตามสถานที่ที่นัดกันไว้
“ ไม่โกรธหรอกค่ะ ก็พี่ทำงานไงคะ แต่หนูแค่รู้สึกเป็นห่วงมากกว่า คนสมัยนี้น่ากลัวจริง”
เธอพูดอย่างไม่สบายใจ พอเข้ามาสัมผัสจริงแล้ว
การทำงานไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด ต้องเจอคนหลากหลายรูปแบบ บางคนดีบางคนก็น่ากลัว
“ ไม่ต้องกลัวนะ พี่จะพยายามระวังตัวให้มากที่สุด
พอไปถึงบาร์แล้ว หนูอย่าไปไหนไกลพี่นะอยู่ด้วยกันตลอด”
ในสถานที่แบบนั้นก็ไม่รู้อีกนั่นแหละ ว่าต้องเจอกับคนประเภทไหน ทางที่ดีคือระวังตัวให้มากจะที่สุด
“ โอเคค่ะ พี่ก็เหมือนกันนะคะ จะดื่มอะไรก็มองดีๆ”
ต่างคนก็ต่างเป็นห่วงกัน เกือบ 6 โมงเย็นกว่าพวกเขาจะมาถึงที่บาร์ และอรพรรณก็เรียกให้เข้าไปด้านใน
“ คุณอรพรรณมาบ่อยหรอครับ ดูคุ้นเคยสถานที่จัง”
ชายหนุ่มถามไปตามมารยาท ชวนคุยเพื่อไม่ให้บรรยากาศมันเงียบจนเกินไป
“ ใช่ค่ะ เวลา
