29 หายไป

1583 คำ

“ขอบคุณพี่ไคนะคะที่เตือน หนูจะระวังตัวนะคะ” เตือนไปก็เท่านั้นแหละ เพราะเธอดูแล้วว่ารามิลเปลี่ยนไปมากแล้วจริงๆ ตอนนี้เธอกล้าพูดได้อย่างเต็มปากเลยว่าเธอเชื่อเขา “แล้วน้องบอกเรื่องเราเป็นญาติกันให้มันรู้รึยัง” “เอ้อ หนูลืมสนิทเลยค่ะ พึ่งดีกันด้วยแหละค่ะ พี่เขากำลังจะพาหนูไปเจอที่บ้านเขาค่ะ” ตอบพี่ชายไปด้วยยิ้มเขินอายไปด้วย เมื่อคิดว่าเขาจริงจังกับเธอ “ชอบมันหนักเลยดิอาการแบบนี้ ถ้ามันเปลี่ยนตัวเองได้พี่ก็ดีใจด้วย น้องพี่จะได้มีคนดูแล” ลูบหัวเล็กน้องสาวเบาๆอย่างเอ็นดู “ขอบคุณนะคะ ” เธอขอบคุณพี่ชายที่อวยพรเรื่องความรักให้ ไม่นานรถคันหรูของไคโรก็ขับเข้ามาจอด ที่ด้านล่างของคอนโด “ขอบคุณนะคะพี่ไคโร ไว้เจอกันนะคะ” มือเล็กยกบ๊ายบายพี่ชาย ไคโรก็ยกบ๊ายบายกลับและขับรถออกไป โยเกิร์ตรีบเดินมาเข้าลิฟท์ ก่อนจะกดไปที่ชั้นพักของตัวเอง กริ๊ก!! “พี่รามิลทำอะไรอยู่นะ ไม่เห็นไลน์หาทั้งวันเลย” ร่าง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม