79 ตรงไทป์ คาร์มิล❤️ณัชชา

1568 คำ

“ เดี๋ยวนายกลับเลยก็ได้ ฉันมากับณัชชาไม่กลัวอะไรหรอก ไม่ต้องขับรถไปส่งกันไปมาให้เสียเวลา” พวกเรากำลังจะกลับกันแล้ว แต่พี่ฮันเตอร์บอกว่าจะขับรถตามไปส่ง เพราะตอนนี้มันดึกมากแล้ว กลัวไม่ปลอดภัย “ ไม่เป็นไร แค่ตามไปส่งเสร็จแล้วก็กลับเลย ไม่เสียเวลาอะไรมากหรอก ขึ้นรถได้แล้ว” ไม่ว่าจะจะพูดยังไง พี่ฮันเตอร์ก็ยังยืนยันที่จะไปส่ง เพราะกลัวเราสองคนจะไม่ปลอดภัย สุดท้ายแล้วก็ต้องยอมให้พี่เขาขับรถตามมา “ ฮันเตอร์ชอบแก ไม่คิดจะสนใจพี่เค้าบ้างหรอ” พวกเราตึงๆกันนิดหน่อย อยู่ๆพี่พีชก็ถามขึ้นหลังจากเราสองคนเงียบอยู่นาน “ ไม่รู้สิคะ พี่เขาก็ไม่เคยบอกว่าชอบหนูสักหน่อย จะให้หนูไปสนใจพี่เขาได้ไง” ตอบพี่สาวตามความจริง และก็ไม่ได้สนใจอะไรเค้าเป็นพิเศษ รู้แค่ว่าพี่เค้าเป็นผู้ชายที่ดูอบอุ่น “ มันคงยังไม่กล้าบอกหนะ สงสัยเห็นว่าแกยังเด็กอยู่มั้ง ” “ พี่เค้าก็หน้าตาดี เค้าไม่มีแฟนหรอคะ” อย่าว่าแต่หน้าตา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม