22.45 น.
หลังจากกินข้าวผัดเสร็จ เจ้าเอยก็ถูกลากกลับไปยังห้องนอนอีกครั้ง เธอไม่เข้าใจว่าดินแดนจะพาเธอกลับไปในนั้นทำไม เจ้าเอยสะบัดข้อมือตัวเองออกจากฝ่ามือใหญ่เมื่อมาถึงในห้อง
เอะอะก็กระชาก ข้อมือของเธอจะหักอยู่แล้ว
“อะไรของคุณ!”
“นี่ของของเธอ”
ดินแดนเพยิดใบหน้าไปบนกองถุงใบใหญ่ที่เขาออกไปซื้อจากห้างสรรพสินค้า เจ้าเอยมองตามพลางขมวดคิ้ว
“ของฉัน?”
“ใช่ เอาไปให้ห่างๆ ตาฉัน”
เจ้าเอยไม่เข้าใจการกระทำของดินแดน ของพวกนี้ดูก็รู้ว่าพึ่งมาซื้อมาหมาดๆ พร้อมกับของกินพวกนั้น แสดงว่าดินแดนตั้งใจออกไปซื้อของมาให้เธอ และถุงพวกนั้นก็เป็นแบรนด์เสื้อผ้าและ
เอิ่ม...ชุดชั้นใน
หญิงสาวเดินไปที่กองถุงมากมาย เธอแหวกๆ ดูก็พบว่าเป็นเสื้อผ้าและของใช้จำเป็นอีกหลายอย่าง ใบหน้าหวานหันมามองเจ้าของห้องด้วยสายตาตั้งคำถาม อีกฝ่ายยืนเอามือล้วงกระเป๋าและมีสีหน้าบึ้งตึง
“คุณซื้อของพวกนี้มาให้ฉันใช้เหรอ”
“มีสมองก็คิด
