12 | ป่าเถื่อน

484 คำ

สายตาเยี่ยงสัตว์ป่า เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอลทำให้ดินแดนยั้บยั้งตัวเองไม่ได้ เขารู้สึกกระหายในสิ่งตรงหน้า ผิวขาวนวลราวกับน้ำนม ส่วนเว้าโค้งของเอว และหน้าอกคู่สวยที่เนินโตโผล่พ้นจากบราเซีย ทำให้แก้มของหญิงสาวแดงปรั่งเมื่อเห็นสายตาของคนบนร่าง เจ้าเอยกึ่งเปลือยท่อนบนเพราะเสื้อถูกฉีกขาดออกไปกองอยู่ที่เอว เธอเอามือน้อยๆ ปกป้องร่างกาย ทว่าดินแดนจับข้อมือทั้งสองข้างและกดลงเหนือศีรษะของเธอ “คุณทำแบบนี้ไม่ได้นะ” ดินแดนผละสายตาจากร่างกายงดงามมองใบหน้าของเธอ สายตาของเขาเต็มไปด้วยความต้องการบางอย่าง “ทำไม?” “เหมยไง ค...คิดถึงเหมยเอาไว้สิ” “...” “เหมยต้องไม่ดีใจที่ถ้ารู้ว่าคุณทำแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่น” “อย่าเอาเหมยมาอ้าง” “ฉันพูดจริงๆ —” “บอกว่าอย่าเอาแฟนฉันมาอ้าง!!” คำพูดของเจ้าเอยถูกกลืนลงในลำคอเมื่อเสียงเข้มตวาดลั่น ก่อนดินแดนจะผละออกจากร่างบางและยืนเต็มสองขา เขาลูบใบหน้าของตัวเองอย่า

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม