พวงดอกแก้วมองตามป้าทิพ ขยับตัวลุกขึ้นจะเดินตามออกไป แต่เมื่อเดินผ่านเจ้าของห้องกลับถูกเขารวบเอวคอดกอดไว้เสียแน่น แผ่นหลังบอบบางแนบไปกับอกอุ่นกำยำ
“จะไปไหน” เขาถามอยู่เหนือศีรษะ
“ดอกแก้วจะไปช่วยป้าทิพเตรียมอาหารเย็น”
“ไม่ต้อง คุณนี่ชอบแย่งหน้าที่คนอื่นทำจังเลยนะ”
“ไม่ได้แย่งหน้าที่ใครค่ะ ดอกแก้วแค่อยากช่วย”
“ปากเก่งขึ้นเยอะเลย นอกจากจะโดนผึ้งต่อยที่มือแล้ว สงสัยคงโดนต่อยที่ปากด้วย”
ฐานทัพจับร่างหญิงสาวให้หมุนกลับมาเผชิญหน้ากับตน โดยยังโอบกอดเอวบางไว้หลวมๆ พวงดอกแก้วก้มหน้ามองแค่อกกว้าง คนอะไรชอบหาเรื่องเธออยู่ได้
“ไหนดูซิ” ชายหนุ่มเชยคางมนขึ้นมาให้เธอเงยหน้าสบตาเขา สายตาคมดุสะกดให้พวงดอกแก้วยืนนิ่งสบตาเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้ ความอบอุ่นจากร่างใหญ่ที่แนบชิดอยู่ทำให้หญิงสาวหายใจไม่ทั่วท้อง
“ต้องโดนต่อยที่ปากด้วยแน่ๆ” เสียงห้าวแหบพร่าดังกระเส่า ขณะที่ไล้นิ้วโป้งไปมาบนกลีบปากนุ่ม
“ไม่ได้
