“เหอะ!” ม่านไหมแอบแค่นเสียงใส่ ก่อนที่เธอจะรีบเปิดประตูเข้ามานั่งข้างเขา แถมสาวสวยยังยกช่อดอกไม้ที่ได้มาสามสี่ช่อขึ้นและมันเกือบจะกระแทกใส่หน้าบอสหนุ่มทีเดียว
“เฮ้! ดอกไม้เธอจะทิ่มหน้าฉันแล้ว” เขาดุเธอ แล้วแย่งเอาช่อดอกไม้โยนส่ง ๆ ไปที่เบาะข้างคนขับ ทำให้ดิมได้แต่ส่ายหน้าใส่ เห็นบอกว่าจะเดินไปดูสาวสวยที่หน้าตึกคณะ แต่ไม่รู้ทำไมถึงเดินหน้าหักกลับมาหงุดหงิดอยู่ในรถเสียได้
“ก็จะหาที่วางนี่นา อีกอย่างคุณโยนแรงแบบนั้นได้ยังไงคะ” เธอส่งเสียงแย้งแล้วทำท่าจะเอื้อมไปเก็บดอกไม้กลับมา เพราะลีออนโยนไม่ปรานีความสวยของมันเลย เขานี่มันหยาบคายจริง ๆ ถ้าอารมณ์ไม่ดีก็ไม่ควรมาลงที่ของขวัญเธอสิ
“นั่งเลยหมอ! โยนแค่นั้นมันไม่ช้ำหรอกน่า” ไม่พูดเปล่ายังตวัดท่อนแขนมารั้งร่างเธอให้ถอยกลับมา สีหน้าดูไม่สบอารมณ์ชัดเจน
“ทำอะไรของคุณเนี่ย” ม่านไหมบ่นใส่ ดิ้นตัวไปมา
“ของแค่นั้นมันสำคัญกว่าผมที่เป็นคนป่วยของหมออีก
