“อืม...อ่าส์...คุณ...อื้อ” ริมฝีปากอุ่นเจือรสเฝื่อนของบุหรี่และลูกอมที่เธอป้อนมาพร้อมกับเกลียวลิ้นชื้นที่สอดเข้ามากวาดต้อนในโพรงปากเล็ก ก่อนที่ลูกอมจะถูกเขาใช้ลิ้นดันป้อนสู่ปากเธอ ม่านไหมได้แต่ยกมือดันแผ่นอกกำยำของเขาให้ถอยห่าง ด้วยกลัวว่าดิมจะมองมา แต่เหมือนลีออนจะรู้ความกังวลนั้น เขาจึงยกท่อนแขนขึ้นค้ำกับหัวเบาะ ทำให้ชายเสื้อแจ็คเก็ตหนังที่สวมอยู่บังสายตาดิมไว้
“คุณ...อื้ม”
“เรียกอะไรนะหมอ” เขากระซิบย้ำเสียงแผ่ว
“พี่...อ่าส์...พี่ลีออน” ม่านไหมพึมพำ ก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลือร้ายของเขาจะขยับมาซุกไซ้ลงที่ซอกคอขาว ขบเม้มเบา ๆ เรียกความหวามไหวในกายสาวให้ลุกโชน
“อืม...อ่าส์...พอแล้ว! นี่มันในรถนะ” เธอปรามเสียงเบา
“พูดอย่างกับว่าถ้าไม่ใช่ในรถแล้วหมอจะยอมมากกว่านี้”
“ไม่ใช่สักหน่อย พูดแบบนี้ไหมเรียกค่าเสียหายเพิ่มดีไหมนะ” เธอพึมพำ ทำให้เขาปรายหางตามามอง ก่อนจะเอ่ย
“เอาสิ! หมอจะเรียกเท่าไ
