ทิชารีบขยับตัวเข้าไปปิดปากเจ้าของไร่ชาอย่างไวหลังเขาพูดตะโกนเรื่องน่าอายเสียงดังแบบนั้นออกมา
“ถ้ายังจะทำเป็นไม่สนใจเรื่องเมื่อคืนอีก ฉันจะป่าวประกาศไปทั่วแน่ว่าโดนเธอฟันแล้วทิ้ง”
“คนบ้า! หยุดความคิดนั้นเลยนะ”
“งั้นก็ห้ามหนีไปไหน”
“ถ้าวันหนึ่งทิชาเกิดจำได้ขึ้นมาก็ต้องไปจากที่นี่อยู่ดี”
“เธอคิดว่าฉันจะยอมให้เมียตัวเองไปอยู่ที่อื่นเหรอ”
นำทัพทรุดนั่งบนเตียงก่อนจะดึงร่างเล็กมานั่งลงบนหน้าตักตัวเอง สอดวงแขนโอบเอวคอดเอาไว้แน่นพร้อมเกยคางลงบนไหล่บาง
“อยู่ที่นี่นะ ฉันพร้อมจะรับผิดชอบทุกอย่าง”
“ในตอนนี้ทุกคนเข้าใจว่าทิชาเป็นหลานป้านวล หากคนอื่นรู้ว่าเราทั้งสองมีความสัมพันธ์ด้วยกันแบบนี้คงไม่ดีแน่”
คนตัวเล็กพูดถึงสิ่งที่ตนกังวลมาตลอด หญิงสาวไม่ได้มองหรือดูถูกอาชีพของผู้เป็นป้าเลยสักนิด แต่พอมองความเป็นจริงแล้วพ่อเลี้ยงหนุ่มเจ้าของไร่ชาที่มีทั้งหน้าตา การศึกษาและฐานะซึ่งล้วนไม่เหมาะสมกับเธอเ
