"พี่เจ็ทให้เงินมาอีกทำไมคะ มันมากเกินไป ที่ผ่านมาก็ให้เยอะแล้ว"
หลังจากพูดคุยและเซ็นเอกสารหย่าเรียบร้อยแล้วทนายแจกแจงเอกสารต่าง ๆ กลับมาให้ แพรพิมลดูเอกสารที่จิณณะให้มาแล้วเจอเช็คเงินสดมูลค่าสูงหญิงสาวก็รีบคืนให้เขาพร้อมกับเสียงบ่นงึมงำ เธอตั้งใจจะรับใบหย่าในซองสีน้ำตาลที่คุณทนายแบ่งให้เก็บไว้คนละใบเท่านั้น
จิณณะเห็นได้ชัดว่าสีหน้าของเธอเรียบนิ่งไร้รอยยิ้มแต่ก็ไม่ได้มีน้ำตา คล้ายว่าคนที่มาเซ็นเอกสารปลดพันธะให้เขาคนนี้เป็นหุ่นยนต์ที่ไร้ความรู้สึก... เขาสงสารเธอแต่ก็คิดว่าการแยกจากกันจะดีกับเธอมากกว่า
"พี่ตั้งใจให้แพรจริง ๆ มันไม่ได้มากกว่าที่แพรควรจะได้แน่นอน"
"แต่..."
"ถือซะว่ามันเป็นคำขอโทษจากพี่ แพรช่วยรับมันไว้หน่อยนะ"
"ขอโทษทำไมคะ" แพรพิมลถามเขางง ๆ
"พี่ขอโทษที่พี่ทำได้แค่เป็นพ่อน้องเพชร แต่เป็นสามีให้แพรไม่ได้"
"ไม่ต้องขอโทษแพรหรอกค่ะ พี่เจ็ทไม่ผิดเลย เรื่องความรู้สึกมันห้ามก
