ศรัณย์มองคนรัก ที่ซบใบหน้าลงไปกับหมอนและนอนร้องไห้ด้วยความรู้สึกใจหาย เธอไม่เข้าใจ ว่าที่เขาต้องดุเพราะเขาห่วงใย ห่วงว่าภาพลักษณ์ดีๆ ของเธอจะเสียหาย ห่วงว่าใครจะเอาข้อความนั้นไปตีแผ่และหาความหมายกันสนุกปาก ทั้งๆ ที่ข้อความประโยคนั้น มันสามารถตีความหมายเป็นประโยคเจาะจงได้เพียงง่ายๆ เลยก็ว่าได้ ที่เขาต้องพูดเพราะเขาห่วงใย ไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้เมียรักต้องร้องไห้เลยจริงๆ
"ลองคิดทบทวนสักหน่อยไหมเกมส์ ว่าที่พี่พูด พี่พยายามจะสื่อความหมายอะไร เธอเป็นเมียพี่ พี่ต้องรัก ต้องห่วงเธออยู่แล้วไหม แต่ที่พี่ต้องพูด เพราะพี่แค่มองว่า มันไม่สมควรก็เท่านั้นเอง"
"..."
คนที่มีน้ำตา ไม่ยอมเงยหน้าหรือกลับมาโต้วาจาอะไร เธอยังซบหน้าไปกับหมอนและนอนสะอื้นไห้ อยากกอดปลอบ อยากบอกว่าไม่เป็นอะไร แต่เขาก็จำเป็นต้องข่มความรู้สึกเอาไว้ แม้จะทำยากแค่ไหนก็ตาม
เขาอยากให้เธอมีสติมากกว่านี้สักหน่อย อยากให้ต่อไปนี้ เธอ
