หลังจากที่มองเพื่อนของน้องอยู่นาน ศรัณย์ก็เลือกที่จะดึงสายตาหันกลับไปมองน้องสาวของตัวเองดังเดิม ศิริลักษณ์มีสีหน้าโกรธ เคือง ไม่พอใจ เช่นเดียวกับเพื่อนของเธออีกคน ที่มีสีหน้าไม่ได้ต่างกันสักเท่าไหร่ ถึงเขาจะไม่ได้แสดงความรู้สึกออกมาชัดเจนอะไรมากมาย แต่สีหน้าของเธอก็ไม่ได้ว่างเปล่าจนเขารู้สึกไม่ได้!
"พี่ถามว่าทำไมไม่เข้าเรียน"
ศรัณย์เวียนมาเรื่องเดิมอีกครั้ง พยายามตัดความช้ำของสีหน้าอีกคนออกไป แม้ยากแค่ไหนเขาก็จำเป็นต้องทำ!
"ปวดหัวค่ะ ไม่มีสมาธิเรียนค่ะ"
ศิริลักษณ์เลือกที่จะพูดออกมาตรงๆ เขาก็เป็นพี่ชายแท้ๆ ของเธอไหม ทำไมเธอจะไม่กล้างอแงใส่ ตอนนี้พี่หนึ่งของเธอ กำลังทำในสิ่งที่เธอมองว่าเป็นการขัดใจ และเป็นการขัดใจที่มากเกินไปจริงๆ!
"พี่จะกลับแล้ว เธอจะกลับพร้อมพี่เลยไหม หรือจะอยู่คุยกับเพื่อนต่อ"
ระหว่างยืนรอคำตอบ จิตใจของคนเป็นอาจารย์มันไม่ได้สงบนิ่งสักนิดเลย เขาได้ยินเสียงสะอื้นเ
