'ขอยัยขี้ยั่วของพี่คืนเถอะนะ ชีวิตของพี่มันเปลี่ยนไปเมื่อเขาเข้ามา ในเมื่อเข้ามาแล้ว จู่ๆ ก็จะเดินออกไป แล้วจะให้พี่อยู่ยังไงล่ะ' 'ขอยัยขี้ยั่วของพี่คืนเถอะนะ ชีวิตของพี่มันเปลี่ยนไปเมื่อเขาเข้ามา ในเมื่อเข้ามาแล้ว จู่ๆ ก็จะเดินออกไป แล้วจะให้พี่อยู่ยังไงล่ะ' คำพูดเดิมๆ ยังเวียนวนซ้ำๆ น้ำตาของเธอก็ทำท่าว่าจะไม่หยุดไหลเช่นกัน ทำไมเธอต้องอ่อนแอขนาดนั้น ทำไมเธอยังไม่จำ ทำไมต้องลืม ว่าเรื่องราวของเขา ทำเอาเธอปวดหัวแค่ไหน ทำเธอเสียน้ำตาไปตั้งเท่าไหร่ แต่ทำไมเธอถึงเลือกฟัง ทำไมไม่ปัดมือเขาออกห่าง ทำไมยังจ้องตาเขาอยู่แบบนั้น ทำไมยังเลือกที่จะฟังเขาพร่ำต่อไป "พี่อาจจะแสดงความรู้สึกไม่เก่งเท่าไหร่ แต่ถ้าเธอให้โอกาส พี่ก็จะพยายามแสดงมันออกมา" "......." "พี่โตแล้วนะ พี่เป็นผู้ใหญ่ อายุพี่ก็ตั้งเท่าไหร่ ยิ่งถ้าพี่จะมีใคร พี่ก็อยากมีแค่คนเดียวตลอดไป" อดไม่ได้ที่คนฟังจะคิดตาม ยอมรับว่าเรื่องที่เ