ศรัณย์ตื่นมารอน้องสาวของเขาตั้งแต่เช้า เขาคิดว่า เขามีความจำเป็นที่จะต้องคุยกับน้องสาวให้เข้าใจ ทั้งเรื่องที่อยู่ในใจ และเรื่องที่เรายังไม่เข้าใจกัน เขานั่งรออยู่ไม่นาน ศิริลักษณ์ก็เดินลงบันไดมาอย่างที่เขาต้องการ
ผู้เป็นน้องปรายตามามองพี่ชายเพียงเล็กน้อย และทำท่าจะเดินผ่านหน้าเขาไป แต่คนเป็นพี่ รีบรั้งน้องสาวของตัวเองเข้าสู่อ้อมกอดในทันที
ศิริลักษณ์ชะงักเล็กน้อย มีอาการเกร็งตัวขึ้นมาบ้าง แต่ก็ไม่ได้สงสัยว่าผู้เป็นพี่ชายต้องการจะสื่ออะไรกับเธอ ความจริงเธอรู้อยู่แล้วว่าพี่ชายต้องมาคุยกับเธอให้เข้าใจ แค่คิดไม่ถึง ว่าหุ่นปั้นเดินได้ จะแสดงท่าทีอ่อนโยนแบบนี้เป็น
"มากอดทำไมคะ"
เธอถามด้วยน้ำเสียงติดจมูก ใบหน้าหมวยเชิดขึ้นเพียงเล็กน้อย แต่ก็ไม่ยอมขืนตัวออกจากอ้อมกอดของพี่ชายแต่อย่างใด
"ก็เธอเป็นน้องสาวพี่ พี่ก็อยากกอดน้องสาวพี่น่ะสิ"
ผู้เป็นน้องสาวกระตุกยิ้มอย่างรู้ทัน อาจารย์ผู้นี้คงจะม
