“ ฝีมือฉันเอง ” วาโยพูดเสียงเรียบก่อนจะปรายตาไปมองพ่ออลิซที่กำลังเดินขึ้นมาบนเวที อลิซนิ่งอึ้งไปหน้าชากับสิ่งที่ได้ยินก่อนที่เธอจะคิดย้อนไปทุกเรื่องราวที่ผ่าน และมันทำให้เธอคิดได้ว่า
ที่ผ่านมาวาโยหลอกเธอ...
พอคิดได้แบบนั้นใบหน้าสวยก็มองไปที่ร่างสูงทันทีก่อนจะทุบไปที่อกแกร่งอย่างแรงหลายต่อหลายที
“ แก ไอ้เลว !!!! ”
ผัวะ !!!
พ่ออลิซต่อยเข้าที่ใบหน้าวาโยเต็มแรงด้วยความโมโห เพราะตอนนี้เขากำลังโดนหยามหน้า...
“ คงเห็นแล้วใช่ไหมว่าลูกสาวตัวเอง มั่วขนาดไหน ?! ” วาโยพูดอย่างสะใจก่อนจะมองที่อลิซที่ยืนร้องไห้พร้อมกับมองหน้าวาโยอย่างโกรธแค้น
ต่างกับวาโยที่เขารอวันนี้ รอวันที่ทุกอย่างเปิดเผย รอวันที่เขาได้เอาคืนแทนผู้หญิงที่เขารัก
มันดูไม่แมนเขารู้ แต่สำหรับสองพ่อลูกนี่ใช้วิธีปกติไม่ได้หรอก...
เขามองไปที่สองพ่อลูกตรงหน้าก่อนจะเหยียดยิ้มอีกครั้งพร้อมกับบอก...
" แกทำแบบนี้ได้ยังไง !! ในท้อ
