เพี๊ยะ !! หน้าดารัณหันไปตามแรงตบของอลิซ เธอรับรู้ได้ถึงกลิ่นคาวเลือดที่มุมปากตัวเอง พนักงานในร้านต่างพากันปิดปากตัวเองด้วยความตกใจก่อนจะรีบเดินเข้าไปประคองดารัณไว้... วาโยกำมือแน่นที่เห็นดารัณโดนแบบนั้นแต่เขาทำได้แค่อดกลั้นตัวเองไว้ไม่ให้เท้าขยับไปหาเธอ... ต่างจากดารัณเหยียดยิ้มที่มุมปากตัวเอง เธอจงใจให้อลิซตบเพื่อให้กล้องในร้านทุกตัวจับภาพเอาไว้... เธอบอกแล้วไง เธอจะไม่ใช่คนที่ยอมอีกต่อไปแล้ว “ ถ้าแกยังไม่หยุดปากดีใส่ฉัน ฉันไม่ปล่อยแกไว้อีกแน่ !!! ” “ สำเนียกตัวเองไว้บ้างก็ดี ว่าแกระดับไหน แล้วฉันระดับไหน ! มันเทียบกันไม่ได้สักนิด !! ” “ แล้วอย่างคุณนี่ระดับไหนคะ ? ใช้ความรุนแรงกับคนอื่นอะ เขาเรียกว่าระดับไหน เรียกว่าตลาดล่างหรือเปล่า ?! ” “ แก !!! ” “ อลิซพอ !!” วาโยทนไม่ไหวเขาพูดออกก่อนจะจับแขนอลิซไว้แน่น “ โยไม่เห็นมันปากดีใส่อลิซหรอไง !! ” “ บอกให้หยุดไง !! ”จากตอนแรกที่อ