เสียงกริ่งประตูห้องพักดังขึ้น ปัณณวิชญ์จึงรีบเดินไปเปิดให้เพราะคิดว่ารัญชิดาลืมของเอาไว้หรือเปล่า
“ลืมอะไรไว้งั้นสิ”
ทันทีที่เปิดประตูออกเสียงทุ้มก็ถามขึ้น แต่คนที่ยืนอยู่ตรงหน้ากลับไม่ใช่คนที่เขาคิดว่าเป็นเธอ
“ใครลืมอะไรเหรอคะปัณณ์?”
เป็นขวัญชนกที่ถามขึ้นด้วยความสงสัย คิ้วโก่งโค้งสวยขมวดเข้าหากัน
“ขวัญ มาถึงที่นี่เลยเหรอครับ เชิญเข้าห้องก่อนสิ”
ขวัญชนกเดินเข้ามาภายในห้อง ไม่บ่อยนักที่เธอจะมาที่นี่ เพราะปัณณวิชญ์ไม่ค่อยชอบให้เธอต้องมาหาที่คอนโดนี้ตั้งแต่คบหากันมาแล้ว
“พอดีขับรถผ่านขวัญก็เลยแวะมาว่าจะชวนไปทานข้าวเย็นค่ะ ปัณณ์เพิ่งอาบน้ำเสร็จเหรอ”
ขวัญชนกเดินเข้าไปใกล้ พร้อมกับสองแขนที่โอบกอดรอบคอเขาเอาไว้ ปัณณ์วิชญ์ยิ้มให้ พร้อมกับพยักหน้ารับเบา ๆ
“คุณทำตัวแปลก ๆ นะคะ ตั้งแต่ขวัญไปดูงานต่างประเทศกลับมา เราก็ไม่ได้มีเวลาอยู่ด้วยกันเลย ปัณณ์มีใครใหม่เปล่านะ?”
“ผมเหรอจะมีใคร ไม่มีหรอ
