เช้าวันต่อมา
คาร์เตอร์เข้าบริษัท ในฐานะประธาน เขาเข้าบริหารงานแทนคเณศที่วางมือไปได้ 5 ปีแล้ว และปล่อยให้คาร์เตอร์ดูแลทุกอย่างแทน ซึ่งเขาก็ทำได้ดีไม่มีขาดตกบกพร่อง สมกับที่คนเป็นพ่อคาดหวังไว้
คาร์เตอร์กำลังเซ็นเอกสารที่เลขาเอามาวางไว้ให้ เสียงประตูเปิดออกทำให้เขาเงยหน้าขึ้นมามอง ภาพของคนที่เปิดประตูเข้ามาทำให้เขารู้สึกหงุดหงิด ถอนหายใจอย่างแรงก่อนจะถาม
" มาทำไม ไหนไอ้ริคบอกกลับอังกฤษไปแล้ว "
น้ำเสียงที่ฟังดูก็รู้ว่าเขาไม่ยินดีต้อนรับคนมาใหม่
" กลับไปแล้วก็มาแล้ว ก็ลีฟคิดถึงเฮียนี่ เลยมาหา ไม่ได้ไง๊ "
หน้าระรื่น ไม่ได้สนใจหน้าตาที่ไม่ต้อนรับการมาของเธอ
" ไอ้ริคไม่อยู่ ? "
" เฮียริคติดลูกติดเมียจะตายเฮียเตอร์ก็รู้ ลีฟมาเมืองไทยไม่มีใคร เฮียเตอร์พาเที่ยวหน่อยนะ นะ "
" แต่ฉันไม่ว่าง เห็นมั้ยงานกองเต็มโต๊ะเนี่ย ไปๆ จะไปไหนก็ไปไป "
คาร์เตอร์ออกปากไล่อย่างรำคาญ บางทีเขาก็รู้สึกรำคาญเอามากๆ มากจริงๆ
โอลีฟไม่ได้สนใจ เธอยังคงนิ่งเฉย
โอลีฟแอบชอบคาร์เตอร์ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเมื่อหลายเดือนก่อน คือเขาช่วยเธอจากพวกอันธพาลตอนที่มาเมืองไทยตอนที่โอริคให้มาช่วยดูแลแก้มนิ่ม เขาหล่อ เขาเท่ห์ เขาเก่ง ถูกใจเธอสุดๆ
คาร์เตอร์กลายเป็นขวัญใจโอลีฟตั้งแต่วันนั้น เสร็จเรื่องพี่สะใภ้ เธอกลับไปอังกฤษเพื่อเครียร์งานก่อนจะกลับมาที่นี่อีกครั้ง และเธอก็ตามจีบคาร์เตอร์มาตลอด แม้จะรู้ว่าคาร์เตอร์ไม่เคยสนใจ แต่โอลีฟถือคติ ' ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก ' อาจเพราะโตมาจากค่านิยมตะวันตก เลยทำให้โอลีฟไม่ถือสาว่าเป็นผู้หญิงตามตื๊อตามจีบผู้ชายมันจะน่าเกลียด เธอจึงเทียวมาเทียวไปหาเขาทุกครั้งที่มีโอกาส และไม่สนใจว่าเขาจะควงผู้หญิงคนไหน เพราะเธอรู้ว่าผู้หญิงพวกนี้ไม่ใช่ตัวจริงสำหรับเขา
คาร์เตอร์รู้ว่าโอลีฟรู้สึกยังไง แต่เขาไม่สนใจ ไม่ใช่ว่าโอลีฟไม่สวย เธอสวย และสวยมากด้วย แต่เขายังไม่พร้อมหยุด และไม่ต้องการมีเรื่องบาดหมางกับเพื่อนรักอย่างโอริค
" อย่าทำให้ฉันเดือดร้อนน่า "
" ลีฟทำอะไร ? "
" ฉันไม่อยากมีปัญหากับไอ้ริค "
" เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเฮียริคซักหน่อย "
โอลีฟไม่เคยสนใจใคร เธอเป็นตัวของตัวเองมาตลอด ตั้งแต่ถูกส่งไปอยู่เมืองนอกคนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียว เธอจึงแกร่งทั้งภายนอกภายใน
" ยังไงซะฉันไม่อยากยุ่งกับเธอ "
" ทำไมอ่ะ ลีฟไม่สวยเหรอ ลีฟไม่น่าสนใจเหมือนพวกผู้หญิงของเฮียตรงไหน "
" คำตอบเธอรู้ดี ฉันไม่จำเป็นต้องอธิบาย กลับไปได้แล้ว ฉันมีงานต้องทำ ไม่ได้ว่างเหมือนเธอ "
" ลีฟไม่ได้ว่าง แต่ลีฟแบ่งเวลามาต่างหาก เนี่ยเพราะความคิดถึงเฮียเลยน๊า "
โอลีฟเดินไปนั่งตักคาร์เตอร์ กอดคอเขา ทำให้คาร์เตอร์ชักหงุดหงิดรำคาญ เขาจึงแกะแขนที่คล้องคอเขาออก ก่อนลุกขึ้นยืนแล้วดึงแขนโอลีฟโยนออกไปจากห้อง จากนั้นปิดประตูแล้วกดล็อคทันที
โอลีฟที่ถูกเหวี่ยงโดยไม่ทันตั้งตัววิ่งกลับมาจะเปิดประตูแต่ถูกล็อคไปแล้ว จึงพยายามเคาะเรียก
" เฮีย เฮีย "
เคาะเท่าไหร่คาร์เตอร์ก็ไม่ยอมเปิด จนตกเป็นเป้าสายตาของพนักงานที่นั่งทำงานอยู่
" หึ คิดว่าแค่นี้ลีฟจะยอมแพ้เหรอ ไม่มีทาง "
โอลีฟพูดออกมาด้วยความมั่น
ด้านคาร์เตอร์ นั่งกุมขมับ ถอนหายใจแล้วก็ส่ายหน้าอยู่คนเดียวในห้อง เพราะความหล่อนี่นะ จะตกสาวๆซักกี่คนก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่น้องสาวเพื่อน
โอลีฟขับรถมาที่บ้านของคาร์เตอร์ แน่นอนว่าเธอมาทำคะแนนให้พ่อผัวรักพ่อผัวหลง จะได้ยุให้ลูกชายเค้ายอมแต่งงานกับเธอ
" สวัสดีค่ะน้าสา สวัสดีค่ะคุณลุง "
" อ้าว วันนี้เตอร์ทำงานนะลูก "
" ลีฟรู้ค่ะ ก็ลีฟไปหาเฮียที่บริษัทมา แล้วเฮียก็โยนลีฟออกนอกห้องเนี่ย "
" ตายจริง ทำไมเตอร์ทำแบบนี้ล่ะ ปกติเค้าจะอ่อนโยนกับผู้หญิงนะ "
" ลีฟคงไม่เหมือนผู้หญิงมั้งคะน้ารสา "
" ใครบอกล่ะ หนูลีฟออกจะสวยแล้วก็น่ารักขนาดนี้ "
" สวยน่ารัก แล้วทำไมเฮียไม่ชอบลีฟอ่า "
โอลีฟทำหน้างอ เหมือนนอยด์
ใช่ ใครๆก็บอกว่าเธอสวย เธอน่ารัก แต่ทำไมไม่เคยเข้าตาเฮียเตอร์เลย หนำซ้ำยังทำท่ารังเกียจอีก
" เตอร์ยังสนุกอยู่น่ะลูก ทำไมลีฟไม่ลองมองผู้ชายคนอื่นบ้างละจ๊ะ "
" ก็ใจลีฟมันมีแต่เฮียเตอร์นี่คะ ลีฟก็รอให้เฮียเตอร์หยุด ผู้ชายเค้าจะมีหยุดมั้ยคะน้าสา "
นั่นสิ ไม่รู้ทำไม เค้าว่าผู้ชายเจ้าชู้มักมีเสน่ห์มัดใจสาว แบบนี้สินะ เธอถึงไปไหนไม่ได้
" มีสิ ใช่มั้ยคะคุณ "
รสาหันไปถามสามี เพื่อขอความเห็น เพราะเธอเองก็ไม่แน่ใจ จะว่าไปเธอก็ไม่เคยเห็นสามีเธอเจ้าชู้เลย
" ใช่ๆ ผู้ชายพอเบื่อเค้าก็จะหยุดเอง หรือถ้าเจอคนที่ใช่ อาจจะหยุดได้เลย "
" แล้วอย่างเฮียเตอร์เค้าจะหยุดได้เหรอคะ "
" ได้สิ ให้เวลาเค้าหน่อย ให้เค้าสนุกกับชีวิตไปก่อน "
โอลีฟเป็นคนใจกว้างพอ ถามว่ารอได้มั้ย ตอบเลยว่ารอได้ แต่เธอไม่แน่ใจเท่านั้นเองว่าการรอคอยของเธอจะสูญเปล่ามั้ย
โอลีฟนั่งคุยกับพ่อของคาร์เตอร์และน้ารสาซักพักก็กลับบ้าน
กลับมาถึงบ้าน ก็เจอพี่ชายกำลังนั่งทำงานอยู่ที่ห้องรับแขก
" เฮีย ทำไมกลับไว "
" งานที่บริษัทไม่มีอะไรแล้ว เลยกลับมาเครียร์งานที่บ้านต่อ "
" แล้วแก้มไปไหนล่ะคะ "
" ไปรับไอรีนที่โรงเรียน ว่าแต่เราน่ะ ไปไหนมา "
" ไปเรื่อยเปื่อย ตามประสาคนไม่มีแฟน "
" คงไม่ได้ไปก่อกวนไอ้เตอร์หรอกนะ "
โอริครู้จักนิสัยน้องสาวดี ดื้อหัวรั้นที่หนึ่ง อยากได้อะไรก็ต้องพยายามจนสุด แต่ติดตรงเพื่อนเขาไม่เล่นด้วย ซึ่งโอริคก็รู้มาตลอด
' มึงไม่เล่นด้วยก็ดี อย่าให้กูรู้ว่ามึงทำปู้ยี่ปู้ยำน้องกูแล้วทิ้งเหมือนพวกผู้หญิงของมึง ไม่งั้นมึงกับกูคงเป็นเพื่อนกันไม่ได้ '
เป็นคำพูดที่โอริคเคยพูดกับคาร์เตอร์เมื่อหลายเดือนก่อน ซึ่งคาร์เตอร์ก็รับปากอย่างดี
' น้องมึงไม่ได้อยู่ในสายตากู '
เพื่อนเขาพูดเอง และโอริคก็เห็นว่าคาร์เตอร์ไม่เคยสนใจโอลีฟจริงๆ คงมีแต่น้องสาวเขานี่แหละ ที่ตามติดเพื่อนเขา
" ทำไมเฮียมองลีฟเป็นผู้ร้ายแบบนั้น "
" แล้วเราเป็นผู้ร้ายรึเปล่าล่ะ "
" เฮีย!!! เรื่องนี้ลีฟเป็นนางเอกนะ พูดแบบนี้ได้ยังไง "
โอลีฟหน้างอ พูดเสียงแข็งไม่พอใจ แต่โอริคทำสีหน้าเรียบเฉย
" ไปอาบน้ำดีกว่า ชิ !! "
พูดจบก็เดินสะบัดก้นขึ้นห้องไป
หลังจากโอลีฟขึ้นห้อง รถเก๋งสีดำที่มีเดชเป็นคนขับก็มาจอดหน้าบ้าน โอริคเดินออกไปรับ
" ปะป๊าขา "
ไอรีนลงจากรถวิ่งไปหาผู้เป็นพ่อที่อ้าแขนรอรับอยู่แล้ว อุ้มตัวลอย สร้างความถูกอกถูกใจให้เด็กน้อยหัวเราะคิกคัก
" ว่าไงครับคนสวยของปะป๊า วันนี้เรียนสนุกมั้ยคะ "
" สนุกมากค่ะ วันนี้ไอรีนมีเพื่อนใหม่ด้วย ชื่อวีว่า สวยเหมือนไอรีนเลย "
แก้มนิ่มเดินถือกระเป๋าลงมาได้ยินบทสนทนาของพ่อลูก ต่างยิ้มขำในความช่างเจรจาของลูกสาว
" น้องไอรีนไปอาบน้ำก่อนนะคะลูก เดี๋ยวให้ป้าแจงเตรียมของว่างให้ จะได้ทำการบ้านด้วย "
สาวใช้นามว่าแจงเดินมาจูงมือเจ้านายน้อยไป
โอริคเดินมาโอบเอวภรรยากระซิบข้างหู
" ลูกทำการบ้านแล้ว หนูก็อย่าลืมทำการบ้านนะครับ "
แก้มนิ่มยิ้มเขิน ทุบอกเขาไปทีนึง
" เฮีย ... หื่น "
" ก็หื่นกับเมียคนเดียวนี่แหละครับ มีลูกซักโหลเฮียก็เลี้ยงได้ "
ยอมเลย ความหื่นของเฮียนี่