❤ จะอดทนจะพยายาม

1331 คำ
ตกดึก โอลีฟอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ทำงานออนไลน์เรียบร้อย ก็ไม่ลืมที่จะส่งข้อความหาคาร์เตอร์เหมือนที่เคยทำมาตลอดหลายเดือน โอลีฟ : คิดถึงนะคะเฮีย แต่คาร์เตอร์ไม่อ่าน ผ่านไป 20 นาทีก็ยังไม่อ่าน โอลีฟจึงคอลหา คาร์เตอร์รับสายอย่างหงุดหงิดเหมือนคนกำลังถูกกวนอารมณ์ " นี่เธอจะโทรมาทำไม " ภาพของคาร์เตอร์ตอนนี้คือ ท่อนบนเปลือยเปล่า หัวยุ่ง สีหน้าบ่งบอกชัดเจนว่าอารมณ์เสียสุดๆ " ลีฟไลน์หาเฮียแล้วเฮียไม่อ่านนี่ จะบอกว่าคิดถึงนะคะ " " เออๆๆ รู้แล้วๆ " คาร์เตอร์ตอบกลับไปแบบหงุดหงิด ก่อนจะมีเสียงหวานแทรกเข้ามา พร้อมกับภาพสาวสวยสุดเซ็กซี่ในสภาพเปลือยเปล่า กำลังโอบกอดเขาทางด้านหลัง " หงุดหงิดอะไรคะเฮีย มาต่อดีกว่าค่ะ เดี๋ยวหนูจะทำให้เฮียหายหงุดหงิดเอง " น้ำเสียงออดอ้อน โอลีฟได้ยินเต็มสองหูได้เห็นเต็มสองตา " เฮียเตอร์ อีกแล้วนะ " ยังไม่ทันที่โอลีฟจะพูดอะไรต่อสายฝั่งนั้นก็ถูกตัดไปอย่างไม่ใยดี แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าเขายังไม่หยุด แต่เธอก็อดที่จะเจ็บปวดใจไม่ได้ ในเมื่อเธอเลือกแล้วว่าจะอดทน จะรอให้เขาหยุด แล้วหันมามองเธอบ้าง แต่เธอไม่สามารถควบคุมความรู้สึกเจ็บแปลบในใจได้เลย เป็นการรอคอยที่ไม่มีจุดหมาย และคาดหวังอะไรไม่ได้เลย เพราะคาร์เตอร์ไม่มีท่าทีสนใจเธอซักนิด แต่เธอเลือกเองนี่นา เมื่อไหร่ที่เธอแน่ใจว่าความพยายามของเธอไร้ผล เธอจึงจะยอมรับและเป็นฝ่ายไปเอง แต่ตอนนี้ ขอให้ได้พยายามก่อนเถอะ โอลีฟหลับไปพร้อมความรู้สึกเจ็บปวด แต่เธอจะอดทนและพยายามต่อไป ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆหรอก วันต่อมา โอลีฟนั่งครุ่นคิดว่าทำยังไงเธอถึงจะชนะใจมาเฟียมากรักอย่างคาร์เตอร์ได้ และคำตอบที่อยู่ในใจ คือเธอต้องเข้าใกล้คาร์เตอร์ให้มากที่สุด และกันผู้หญิงทุกคนออกไปให้พ้น เธอต้องเข้าทำงานที่บริษัทคาร์เตอร์ โอลีฟจึงตัดสินใจไปหาโอริคที่บริษัท เจอกับแก้มนิ่มที่ออกมาสั่งงานเลขาหน้าห้องพอดี เพราะแก้มนิ่มทำงานเป็นผู้ช่วยสามี " อ้าว พี่โอลีฟ คิดยังไงเข้าบริษัทคะเนี่ย " " มีเรื่องจะปรึกษาเฮียริคน่ะ เฮียว่างอยู่มั้ย " " เฮียอยู่ข้างในแหน่ะ เพิ่งประชุมเสร็จพอดีเลยค่ะ " แก้มนิ่มจึงเดินนำน้องสามีเข้าไปในห้องทำงาน โอริคที่นั่งก้มหน้าเซ็นเอกสารอยู่เงยหน้ามามองยังรู้สึกแปลกๆกับการมาของน้องสาวตัวเอง เพราะโอลีฟไม่เคยมีความคิดจะเข้าบริษัทด้วยซ้ำ " ลมอะไรหอบมา " โอริคเริ่มตั้งคำถาม ในขณะที่โอลีฟยิ้มจนเห็นฟันเกือบหมดปาก " ลีฟมีเรื่องอยากให้เฮียช่วย " " เรื่องอะไร ? " " ลีฟอยากทำงานกับเฮียเตอร์ " โอริคมองหน้าน้องส่วตัวเองอย่างไม่ค่อยเห็นด้วยนัก " เดี๋ยวมันก็เฉดหัวออกมาหรอก จะไปก่อกวนมันทำไม อีกอย่างเราไม่ชอบทำงานในห้องแคบๆแถมยังไม่ชอบอยู่ในกฎในกรอบไม่ใช่เหรอ " โอลีฟทำหน้าเว้าวอนพี่ชายก่อนจะเดินไปเกาะแขน " เฮีย ... มันก็ใช่แต่ เฮียก็รู้ว่าลีฟรู้สึกยังไง ลีฟอยากพยายามก่อน " โอริครู้สึกอ่อนใจกับความดื้อรั้นของน้องสาวตัวเอง รู้ว่าเป็นคนที่ถ้าคิดจะทำอะไรก็จะไปให้สุด " จะไม่เสียใจ ? " โอริคถามอย่างไม่แน่ใจนัก เขาในฐานะพี่ชายก็อดที่จะเป็นห่วงความรู้สึกของน้องสาวตัวเองไม่ได้ " เฮียก็รู้ว่าลีฟต้องพยายามก่อน ขอแค่พยายามก่อน ผลจะเป็นยังไงก็จะไม่เสียใจ " " นานเท่าไหร่ " " ลีฟขอเวลา 365 วัน " โอริคมองอย่างอดเป็นห่วงไม่ได้ และมองเลยไปถึงภรรยาเพื่อขอความเห็น ซึ่งแก้มนิ่มเองก็รู้สึกสงสารและอดเป็นห่วงไม่ได้ แต่ก็พยักหน้าประมาณว่า ควรให้โอกาสโอลีฟได้พยายามก่อน " งั้นก็ตามใจ แต่ถ้าครบกำหนดแล้วยังเปลี่ยนใจมันไม่ได้ เราต้องออกจากชีวิตมัน เพราะเฮียก็ไม่อยากเห็นน้องสาวตามตื๊อผู้ชายแบบนี้ โดยเฉพาะเพื่อนเฮีย " ไม่ใช่ไร แต่กลัวจะมองหน้ากันไม่ติด " โอเคค่ะ " โอลีฟรับคำอย่างอารมณ์ดี " เดี๋ยวเฮียบอกไอ้เตอร์ให้ " โอลีฟยิ้มร่าดีใจ " ขอบคุณนะคะ " " แต่ต้องรอพรุ่งนี้นะ วันนี้เฮียไม่ว่าง " " ไม่มีปัญหาค่ะ " ในเมื่อพี่ชายรับปากแล้วยังไงก็รอได้ ............. รุ่งขึ้น โอริคเข้าไปหาคาร์เตอร์ที่บริษัท โดยมาพร้อมกับแก้มนิ่ม " ว่าไง อ้าวน้องแก้ม สวัสดีครับ " " สวัสดีค่ะพี่คาร์เตอร์ " แก้มนิ่มยกมือไหว้อย่างนอบน้อม แม้จะเป็นภรรยาเพื่อนแต่แก้มนิ่มยังให้ความเคารพเพื่อนๆของสามีเหมือนเดิม " ลมอะไรหอบมึงมาถึงนี่ " " ลมโอลีฟ " คำตอบนี้สร้างความเบื่อหน่ายให้คาร์เตอร์ ซึ่งโอริคก็รู้ แต่ทำไงได้ล่ะในเมื่อน้องสาวเขาขอร้องมา " น้องกูอยากมาทำงานกับมึง " ทำเอาคาร์เตอร์ถอนหายใจ " มึงรู้ใช่มั้ยว่ากูยังไม่หยุด " " อืม " " มึงรู้ใช่มั้ยว่ากูไม่คิดอะไรกับน้องมึง " " อืม " " ถ้ากูทำให้น้องมึงเกลียดกูมึงจะไม่โกรธกูใช่มั้ย " " อืม " " โอเค งั้นก็ได้ ถือว่าเราตกลงกันแล้ว มึงกับกูจะยังคงเป็นเพื่อนกันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น " " เออ ถ้ามึงไม่คิดอะไรกับน้องกูก็อย่าให้มันเกินเลยเหมือนสาวๆของมึง กูขอแค่นี้ " โอริคพูดนิ่งๆ ด้วยรู้นิสัยน้องสาวกับเพื่อนตัวเองดีพอสมควร ซึ่งคาร์เตอร์ก็โอเค ไม่มีปัญหา แก้มนิ่มที่นั่งฟังอดที่จะสงสารโอลีฟไม่ได้ " ทำไมพี่คาร์เตอร์ไม่สนใจพี่โอลีฟล่ะคะ พี่โอลีฟออกจะสวยทั้งเก่งแถมยังน่ารักมากๆ " " เพราะพี่ยังสนุกกับชีวิตอยู่ไงครับน้องแก้ม อีกอย่างโอลีฟสวยก็จริง แต่ไม่ใช่สเป๊กพี่ " แก้มนิ่มไม่รู้จะพูดยังไง แม้จะสงสารโอลีฟแค่ไหนก็คงช่วยอะไรไม่ได้ เพราะมันเป็นเรื่องของความรู้สึก " ทำให้น้องกูตัดใจจากมึงได้ก็ลองดูแต่อาจจะยากหน่อย " " เดี๋ยวกูควงสาวๆให้เห็นทุกวันก็หมดความอดทนเองแหละ ความจริงมาทำงานกับกูก็ดี จะทำให้ตัดใจได้ง่ายๆเลย " แต่แก้มนิ่มกลับมองว่า มันอาจจะแตกออกเป็น 2 ประเด็นคือโอลีฟอาจจะเจ็บจนยอมจบและตัดใจจากคาร์เตอร์ แต่ถ้าไม่จบก็อาจจะเป็นคาร์เตอร์นี่แหละที่จะตามติดโอลีฟ เพราะด้วยเสน่ห์ความน่ารักของโอลีฟ เธอเชื่อว่าจะตกคาร์เตอร์ได้ แต่อยู่ที่ว่าคาร์เตอร์จะหยุดเจ้าชู้มั้ย แก้มนิ่มจึงนิ่ง แต่แอบประเมินสถานะการณ์อยู่เงียบๆก่อน โอริคกลับมาทำงานโดยมีโอลีฟมารอฟังข่าวอยู่ที่ห้องแล้ว เมื่อมาถึง เธอวิ่งเข้าหาพี่ชายถามอย่างตื่นเต้น " เฮียว่าไง " รอฟังคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ " มันโอเค " " เย้ !!! ขอบคุณนะคะ " " แล้วอย่าลืมทำตามที่รับปากไว้นะ ถ้าเปลี่ยนใจมันไม่ได้ต้องออกมาจากชีวิตมัน " " รู้แล้วน่าเฮีย ลีฟไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆหรอก ลีฟจะพยายาม อิอิอิอิ " โอริคส่ายหน้า แต่แก้มนิ่มยิ้ม ความน่ารักเนี่ยพี่คาร์เตอร์มองข้ามได้ยังไงกันนะ " แก้มเอาใจช่วยนะคะพี่โอลีฟ มีอะไรให้แก้มช่วยก็บอกได้เลยนะคะ " " ขอบใจจ๊ะ " แก้มนิ่มยิ้มพร้อมซัพพอร์ตเต็มที่ถ้าโอลีฟต้องการ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม