เฟื่องลดานอนหลับแล้วเธอก็ฝันเห็นเด็กที่ใบหน้าเปื้อนเลือด หญิงสาวร้องกรี๊ดจนทั้งห้องตื่นและภัสสกรณ์วิ่งไปกอดเธอไว้
“เฟื่องเป็นอะไรครับ...พี่อยู่นี่” เขาพยายามปลุกให้เธอตื่นจากฝัน เสียงร้องของเธอน่ากลัวมาก
“แม่...แม่เฟื่องฝันเห็นเด็กตัวเปื้อนเลือด...อื้อ...เฟื่องกลัวแม่...อื้อ...!” หญิงสาวร้องไห้อย่างน่าสงสารจนสกุนาต้องเข้ามาปลอบ
“ไม่เป็นไรลูก ไม่เป็นไรไม่มีอะไรนะ หนูแค่เครียดไปเท่านั้นเองลูก” เธอรู้ว่าลูกสาวคิดมากจนเก็บไปฝัน
“เปิดไฟนอนนะ เฟื่องกลัว”
“ได้ลูกนอนนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ลุกขึ้นทำบุญกันแต่เช้า” สกุนา ปลอบลูกสาวอย่างใจเย็น
คนเป็นสามีอย่างภัสสกรณ์เห็นภรรยาเครียดแบบนี้เขาก็อดน้ำตาไหลไม่ได้ เขาทำเธอท้องตอนที่ยังไม่พร้อม เธอทั้งเครียดและกังวล จนเขาเองก็นอนไม่ได้
เขานั่งมองภรรยาที่หลับอย่างผวา โดยที่เขาเอามือเธอมาจับไว้แน่น เขาจะไม่ปล่อยมือนี้อีกแล้ว เขาจะจับมือเธอไว้ให้แน่น และ
