special : part 3
Planil talk.
อีกหลายวันต่อมา~
20.30 น.
"ยังไม่กลับมากันอีกเหรอคะพี่ไผ่ นี่ก็ดึกมากแล้วนะ" ฉันพูดขึ้นมาด้วยความเป็นห่วงทันที เมื่อฉันรู้ว่าเจ้าตัวแสบปลาคราฟของฉันจะยังไม่ได้กลับบ้านเร็วๆ นี้
[ไม่ต้องห่วงหรอกนิล เดี๋ยวอีกสักพักพี่ก็พากลับแล้ว] พี่ไผ่พูดกลับมาหลังจากที่ฉันพูดจบ ฟังจากน้ำเสียงของฉันคงจะดูออกแหละว่าตอนนี้ฉันกำลังเป็นห่วงลูกมากๆ อยู่ และไม่ใช่ฉันไม่ไว้ใจนะคะที่พี่ไผ่พาปลาคราฟไปเที่ยวเล่นตอนดึกๆ แบบนี้ ฉันไว้ใจพี่ไผ่ค่ะ แต่ฉันก็เกรงใจพี่ไผ่ด้วย เพราะเวลากลางวันที่ฉันทำงานพี่ไผ่ก็ต้องคอยดูแลเจ้าปลาคราฟให้ด้วย แล้วนี่ก็ยังพาไปเที่ยวอีก 2ทุ่มแล้วยังไม่กลับกันเลย
อ้อ! แล้วที่บอกว่ากลางวันพี่ไผ่ต้องดูแลเจ้าปลาคราฟให้ฉันน่ะ ก็คือว่า ทุกวันเวลาฉันทำงาน ปลาคราฟจะต้องไปอยู่ที่โรงพยาบาลกับพี่ไผ่ เพราะที่โรงพยาบาลจะมีศูนย์เลี้ยงเด็กเล็ก มีคุณครูคอยดูแลให้อีกทีนึงด้วย
