Ep.40
Traffic talk.
"ลูก..." ผมพูดออกมาด้วยน้ำที่แผ่วเบาเหมือนคนไม่มีแรง ก่อนจะค่อยๆ หันไปมองหน้า 'ลูก' อีกครั้ง พร้อมกับเจ้าตัวที่มองผมอยู่ก่อนหน้านั้นแล้วด้วยแววตาใสซื่อตามประสาเด็ก แต่เต็มไปด้วยความสงสัย
ผมรีบยกมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาของตัวเองที่มันไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
"..." พร้อมกับนิลที่รีบหันหน้าหนีไปอีกทางทันทีที่เห็นน้ำตาของผม ตอนนี้ผมทั้งรู้สึกดีใจและทั้งรู้สึกแย่ไปพร้อมๆ กันกับเรื่องที่ผมเพิ่งจะได้รับรู้
ผมดีใจที่รู้ว่าผมมีลูก...แถมแม่ของลูกผมยังเป็นผู้หญิงที่ผมรัก และรักมากที่สุด แต่พอนึกถึงสิ่งที่ตัวเองได้ทำไว้ในอดีต...มันก็ทำให้ผมรู้สึกแย่ขึ้นมา ถ้าผมไม่มักมาก ไม่ทำแบบนั้น ปลานิลก็คงไม่ต้องมาอุ้มท้องคนเดียว ไม่ต้องมาลำบากเลี้ยงลูกคนเดียวอยู่แบบนี้...
"แม่ครับ คุณลุงคนนั้นเขาร้องไห้ทำไมเหรอครับ ?" ปลาคราฟเงยหน้าขึ้นไปถามปลานิลด้วยความสงสัย พร้อมกับชี้มาที่ผมที่กำลังพยายามเ
