บทที่ 30 พ่อเตือนเเล้วนะ

2509 คำ

​ หลายวันต่อมา ความรักคือการที่เราได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่างไปด้วยกัน.. อีกไม่กี่วันมันก็คงที่จะถึงเวลาที่ผมจะต้องกลับญี่ปุ่นเเล้ว เเม่คงไม่ยอมให้ผมเรียนที่นี่เเน่นอน ถึงเเม้ในใจผมมันอยากจะเรียนมากเเค่ไหนเเต่ความเป็นจริงมันยุ่งยากกว่านั้นเยอะเลย ผมไม่สามมารถย้ายไปย้ายมาได้บ่อยๆ เดี๋ยวจะเสียเรียนเอาได้ เเต่พอได้อยู่กับพี่ครามในทุกๆ วันเเบบนี้มันก็ทำให้ผมไม่อยากจะห่างเขาไปไหนเลย เเล้วการกลับไปครั้งนี้โซ่เองก็คงไม่ได้กลับไปพร้อมผมเหมือนกัน เขาอาจจะสอบติดที่นี่ไปเเล้วก็ได้ มีเเค่ผมที่จะต้องกลับไปใช้ชีวิตเหงาๆ คนเดียวอีกเเล้วใช่ไหมฮะ TT เรื่องผู้หญิงที่ชื่อมิ้นท์นั่นผมได้เรียนรู้เเละผมรู้สึกว่าตัวเองโตมาอีกก้าวนึง เขาบอกว่าบางเรื่องที่เราปิดเอาไว้ไม่ใช่เพราะอยากโกหกเเต่อยากทำเพื่อให้อีกฝ่ายสบายใจ เพราะในใจเขาไม่ได้มีอะไร เเปลว่ามันไม่มีอะไรจริงๆ พอผ่านมาไม่กี่วันผมเห็นพี่เขาส่งรูปเเฟนที่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม