“ท่านประธาน...อา...คุณต่างหากล่ะคะ ที่ทรมานฉัน”
“มีน่า...ตกลงว่าคุณ...จะกลับไปเป็นเลขาของผม...อีกใช่มั้ย”
เขาถามเสียงขาดเป็นห้วงแต่ก็ยังกระแทกกระทั้นความอลังการเข้าไปในตัวเธอไม่ยอมหยุด เจ้าของดวงหน้าแสนสวยที่แดงก่ำด้วยพิษแห่งความสุขสมระบายด้วยรอยยิ้มจาง ๆ เธอเลื่อนมือข้างหนึ่งไปด้านหลัง สัมผัสใบหน้าและคางสากระคายของเขาก่อนเอียงหน้ากลับไปและเสนอจุมพิตแสนหวานขณะสะโพกยังส่ายไหวเพื่อรับแรงกระแทกที่เขากดความยาวและใหญ่อันขึงขังลงมา
“ฉันยัง...ไม่ได้รับปากคุณ...ตอนนี้นะคะ...อูว...ท่านประธาน”
“ตัดสินใจตอนนี้...มีน่า...ซี๊ด...โอว”
“อ๊า” หญิงสาวร้องออกมาเมื่อเขาเร่งเร้าเธอด้วยมือซุกซนที่เลื่อนลงไปและแทรกผ่านปุยไหมก่อนบดคลึงบนยอดเกสรดอกไม้ที่โผล่ออกมาจากกลีบสยายบาน
“คุณบังคับฉัน...อ๊า” มีนากรีดร้อง ความเสียวซ่านไหลวาบเข้ามารวมกันที่ติ่งเนื้อเล็ก ๆ สีชมพูเข้มใจกลางตัวเธอ เขาคลึงมันเบา ๆ ด้วยปลายน
