“แม็กเซ็น...ฉันไม่ได้...”
“ผมเข้าใจผู้หญิงอย่างคุณ มีน่า!” เขาแย้งโดยไม่เปิดโอกาสให้เธอพูด “ผมน่าจะเชื่อน้องชายของผมตั้งแต่แรกที่เขาบอกผมว่าคุณชอบหลอกให้ผู้ชายหลง ชอบปั่นหัวผู้ชายเล่น และหนึ่งในผู้ชายโง่เง่าพวกนั้นก็รวมผมอยู่ด้วย”
“แม็กเซ็น ฟังฉันบ้างซีคะ”
“สิ่งที่ผมเห็นมันบอกผมหมดแล้ว มีน่า!” ชายหนุ่มไม่ยอมฟังเสียง เขาได้ยินแต่ความเจ็บปวดของตัวเองที่ตะโกนอยู่ข้างในตั้งแต่กลับมาและทันได้เห็นเซบาสเตียนกอดเลขาของเขาอยู่หน้าลิฟท์ ความเจ็บปวดปนความหึงหวงจนกลายเป็นโทสะร้ายเหมือนเพลิงผลาญ มีนาเม้มปากเข้าหากัน ทำไมเขาไม่ยอมฟังอะไรเลย
“เรื่องของฉันกับเซบาสเตียนจบไปแล้วนะคะ แม็กเซ็น...ที่คุณเห็นเมื่อครู่มันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิด”
“แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้ผมเข้าใจว่าคุณมันเป็นประเภทขาดผู้ชายไม่ได้ ไม่อย่างนั้นคงไม่ร่านไปยั่วคนนั้นทีคนนี้ทีให้ติดกับเสน่ห์จนดิ้นไม่หลุด”
“แม็กเซ็น!”
มีนาร้องออกม
