“ก็แล้วมันเพราะใครกันละคะ” ชะเอมนั่งลงไปที่โซฟาตามเดิม ขมวดคิ้วหน้ายู่เหมือนเด็กน้อยสามขวบถามไปยังชายหนุ่มที่กำลังยืนหัวเราะเธออยู่
“ถ้าอยากไปมากเดี๋ยวฉันอุ้มไป” พูดเสร็จก็โน้มตัวลงไปอุ้มคนตัวเล็กขึ้นมาแล้วพากันออกไปจัดการกับแม่เลขาตัวดีที่สร้างเรื่องเอาไว้จนน่าปวดหัว
ย้อนไปเมื่อ1 ชั่วโมงที่แล้ว
ห้องลับภายในผับ
“ปล่อยฉันนะไอ้พวกบ้า!!!” ทันทีที่พวกชายชุดดำเดินพาเธอไปถึงยังห้องสี่เหลี่ยมห้องเล็กๆ ฮันน่าก็ได้แผดเสียงร้องออกมาอย่างเหลืออด
“ปล่อยแน่! พวกกูจะปล่อยใส่ตัวมึง ทั้งปากสวยๆแล้วไหนจะร่องบานๆของมึงนั่นอีก กล้ามากนะที่มาทำกับเจ้านายของกูแบบนี้” ชายชุดดำคนหนึ่งเดินเข้าไปใกล้เธอมือลูบคลำไปตามเรือนร่างขาว เขามองเธอด้วยสายตาแทะโลมอยากจะเอาเธอเต็มที่
“อย่ามาจับนะ! กรี๊ด~” ฮันน่าทั้งร้องห้ามทั้งกรีดร้องและพยายามผลักดันชายหนุ่มให้ถอยร่นออกไป
“จะร้องทำไมอยากมีผัวมากนักไม่ใช่เหรอ พวกกูทุกค
