“เธอจะไปไหน กิ่งพยอม”
มือแข็งแรงคว้าข้อมือเล็กเอาไว้ ระหว่างหญิงสาวหมุนตัวกำลังเดินหนีจากเขา ตัวเธอสั่นระริกด้วยความโกรธ เสียใจกับความจริงจากปากผู้ชายเลวไร้หัวใจ
สุดท้ายเขาเองก็ไม่ได้รักเพื่อนสนิทของเธออย่างที่ว่า เขาเป็นปีศาจร้ายหลอกล่อทำร้ายผู้หญิงด้วยความรักที่พวกหล่อนมีให้ เลว เลวมากที่สุด
“อย่ามาแตะต้องตัวฉัน ฉันสะอิดสะเอียนคนเห็นแก่ตัวอย่างนายเต็มทน” หญิงสาวตอบเสียงสะบัดใส่เขา
“ฟังฉันก่อน ที่เธอได้ยินมันไม่ใช่อย่างที่เธอคิด จริงอยู่ที่ฉันไม่ได้รักฟ้าใส เพราะหัวใจของฉันไม่เหลือไว้ให้ใครนอกจากเธอ”
ฝ่ามืออบอุ่นสวมกอดรั้งเอวบางแนบชิดตัวตนแกร่งไว้แน่น กลัวเธอจากเขาไป กลิ่นกายหอมทำให้รับรู้ว่าเขาอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอข้างกาย
“....”
“เอ่อ ผมขอตัวก่อนนะครับเจ้านาย”
อัคคีรีบเดินออกจากห้องทำงานปล่อยให้เจ้านายหนุ่มเคลียร์เรื่องหัวใจเป็นการส่วนตัว
“ที่ผ่านมาฉันยอมรับว่าฉันแอบรักเด็ก
