อมร ขจรเดชาวิวัฒน์
แผนการของผมเริ่มดำเนินไปตามความต้องการของผม หลังจากที่ตัดสินใจจะจัดการกับพวกญาติที่เห็นแก่ได้ จนลืมไปเลยว่าผมก็มีเลือดเนื้อ มีหัวใจ มีความรู้สึก ไม่ได้โง่เง่าอย่างที่พวกเขาคาดการณ์ไว้ตั้งแต่แรก จากเหตุการณ์ป่วยของผมในครั้งนั้นจึงทำให้รู้ธาตุแท้ของพวกเขา ในวันนี้พวกเขากำลังจะได้รับบทเรียนอย่างสาสม อาจจะหนักหนาจนไม่สามารถเยียวยาได้ เพราะการกระทำของพวกเขาที่ผ่านมา ได้ตักตวงผลประโยชน์จากผมไปมากมายมหาศาลโดยที่ผมเองก็แกล้งหลับหูหลับตาทำเป็นไม่สนใจ ทั้งที่ความจริงผมสัมผัสได้ถึงความจริงที่ไม่จริงใจตั้งแต่แรกเริ่มก่อตั้งบริษัทแล้ว ซึ่งไม่คิดว่าคนที่เป็นเครือญาติแทบจะสายเลือดเดียวกันจะทำกับผมได้ขนาดนี้
ผมนั่งอมยิ้มเล็กน้อยขณะที่กำลังมองบรรดาลูก ๆ ของคนที่ทิ้งผมยามลำบาก ตั้งหน้าตั้งตาทำงานแบบขอไปที เพราะคิดว่าสิ่งที่พวกเขาคิดจะทำเพื่อเอาใจผมโดยแอบแฝงความที่อยากจะกลับมานั่งตำแหน่
