ตอนที่ 30

1915 คำ

ทัช ธารากร ผมรีบหันหน้าไปทางเจ้าของประโยคเมื่อสักครู่ บัดนี้น้องทอสกำลังตกอยู่ในอาการตกใจมาจนผมรู้สึกว่าเป็นห่วงไม่ได้ ตัวเขาแข็งทื่อ ตาเบิกกว้าง ทั้งยังมีเม็ดเหงื่อเริ่มผุดขึ้นตามใบหน้า ซึ่งในตอนนั้นผมเองก็รู้สึกตกใจไม่ต่างจากเขาเช่นกัน แล้วมันเกิดอะไรขึ้น ปกติพ่อผมจะโทรไปหาผมที่ประเทศออสเตรเลียเป็นประจำอยู่แล้ว ก่อนหน้าที่ผมจะเดินทางมาที่ประเทศไทยพร้อมกับน้องทอส ผมได้สั่งงานเลขาส่วนตัวไว้ ว่าให้ตอบคำถามพ่อผมว่าผมทำงานหรือตอบอะไรก็ได้ที่ไม่สามารถรับสายในช่วงนั้น มันยิ่งน่าคิดมากขึ้นที่พ่อผมโทรมาหาแบงค์ งั้นก็แสดงว่าพ่อผมอาจจะรู้แล้วก็ได้ว่าผมไม่ได้อยู่ออสเตรเลีย หรือที่หนักไปกว่านั้นท่านอาจจะไปหาผมที่นั่นแล้วไม่เจอตามที่เลขาบอก ผมไม่อยากคิดเลยว่าอะไรจะเกิดขึ้นหลังจากที่พ่อผมรู้ แท้ที่จริงผมกำลังอยู่กลับเด็กหนุ่มที่ท่านไม่ยอมรับตั้งแต่ต้น ตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมาผมไม่เคยทำให้ท่านผิดหว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม