กลร้ายเจ้านายอสูร

7

แต่ถึงอย่างนั้นเมื่อมารดาเดินหนีไป เขาก็วางมือจากโทรศัพท์แล้วคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้ แม่ของเขาเป็นผู้หญิงที่น่ารัก แต่ออกจะวุ่นวายมากเกินไปสักหน่อย เชื่อแน่ว่าเธอจะต้องหาทางทำอะไรสักอย่างกับชีวิตของเขาแน่ๆ เขาควรจะเตรียมความพร้อมเพื่อรับมือกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นเอาไว้ก่อนดีกว่า

แล้วชั่วแวบหนึ่งความคิดของเขาก็ย้อนคิดถึงช่วงเวลาเมื่อสามเดือนก่อนหน้านี้ไม่ได้ ตอนที่เขาเดินทางไปเมืองไทยเพื่อไปพักผ่อนและเป็นตัวแทนของฝ่ายคิงสตันไปเจรจาธุรกิจกับพิริยาธรแทนเคนเดลที่สมควรมาเองแต่ติดว่าต้องดูแลลูกเมียที่ป่วยกะทันหัน และตอนนั้นเองที่เขาพลาดท่าเสียทียายผีขี้เมาไปคนหนึ่ง แถมเป็นผีที่ทำให้เขาค่อนข้างตกใจเพราะเธอที่พร่ำบ่นว่าตัวเองโดนแฟนสามคน ‘เททิ้ง’ นั้นกลับยังเป็นสาวพรหมจรรย์จนกระทั่งผ่านมือเขาไป

ตอนที่ตื่นขึ้นมาพบว่าเธอหายตัวไปเขาค่อนข้างหงุดหงิดนิดหน่อย ที่กลับกลายเป็นว่าเหมือนตัวเองถูกฟันแล้วทิ้งอย่างไรอย่างนั้น แต่เธอก็เป็นผู้หญิงคนเดียวในรอบหลายปีที่ทำให้เขาเกิดความต้องการได้อย่างแท้จริง ซึ่งทำให้แน่ใจได้ว่าเขาไม่ใช่เกย์อย่างแน่นอน ทว่าในเมื่อเธอต้องการให้มันเป็นความฝัน เขาก็เลยปล่อยเธอไปไม่ได้คิดตามหาหรือแสดงตัวอะไร

แต่เขาก็ควรเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับต่อไป... ถ้าเกิดแม่ของเขารู้ว่าเขาเกี่ยวข้องกับผู้หญิงละก็...

ชีวิตของเขาวุ่นวายแน่นอน

-----------------------

บรรยากาศภายในโบสถ์ค่อนข้างเงียบสงบ ผู้คนส่วนใหญ่ต่างก็ทำเหมือนเธอคือนั่งไหว้พระกันอย่างเงียบๆ ลมร้อนที่เป่าพัดจากพัดลมตั้งพื้นตัวใหญ่นั้นไม่ได้เป็นอุปสรรคสำหรับผู้ที่ต้องการแสวงหาความสงบทางจิตใจอย่างเธอ

จินดาหรากราบพระประธานองค์ใหญ่หลังจากที่สวดมนต์บูชาสักการะเรียบร้อยแล้ว และเมื่อเธอนั่งนิ่งหวังดื่มด่ำกับความสงบสุขในจิตใจตัวเอง เพื่อนสนิทที่มาด้วยกันของเธอก็สะกิดข้างเอวเธอยิกๆ ให้เธอหันไปสนใจอีกฝ่าย

เธออยากจะแกล้งทำเป็นไม่รับรู้อะไรเหลือเกิน เพราะรู้ดีว่า ตุลยวัตรจะถามอะไร แต่แรงสะกิดยิกๆ จนแทบจะเป็นหยิกก็ไม่อาจทำให้เธอเพิกเฉยได้อีกต่อไป

“อีจินนี่...” นังตุลเพื่อนรักเพื่อนแค้นของเธอจ้องหน้าเธอเขม็งจนคนถูกมองถึงกับร้อนวูบวาบ โดยเฉพาะสันหลังที่เสียววาบอยู่ตลอดเวลา “ต่อหน้าพระหน้าเจ้า แกต้องสารภาพความจริงออกมาได้แล้วว่าวันนั้นแกหายไปไหนมา!”

จินดาหรากลอกตาไปมา ไม่ต้องเท้าความอะไรมากมาย ‘คืนนั้น’ ที่เธอจำได้ก็มีเพียงคืนเดียวนั่นแหละที่เธอพบว่าตัวเองตื่นมาก็เปลือยกายนอนข้างๆ ‘เทพบุตรรูปงาม’ คนหนึ่ง!

ตอนนั้นเธอยอมรับว่าตกใจจนแทบสิ้นสติ! ร่างกายเสียวแวบแปลบปลาบไปทั้งตัวนั้นยิ่งกว่าบอกให้รู้ว่าเมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง เธออาจจะไม่เคยลงมือปฏิบัติจริงแต่ก็ไม่ได้เป็นสาวใสไร้เดียงสาที่ไม่รู้ว่าเมื่อคืนนี้ตัวเองพลาดท่า ‘ถูกกิน’ ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว

เช้าวันนั้นเป็นความทรงจำย่ำแย่ ร้ายกาจ อยากจะลืมแต่ก็ยากจะลืม

เธอจำได้ว่าครั้งสุดท้ายตัวเองนั่งอยู่ในเดอะสกายคลับ เมาปลิ้นอยู่ตรงนั้นจนไม่รู้ว่าตัวเองเผลอกินเบียร์เข้าไปตั้งแต่เมื่อไร จินดาหรารู้ตัวดีกว่าเธอจะครองสติได้ดีกว่าถ้ากินแต่เหล้าไม่กินเบียร์ ที่ร้ายกาจยิ่งกว่าคือหลังจากนั้นความทรงจำของเธอหายไปสนิท เมื่อคืนเธอเมาหนักมากเสียจนจำอะไรไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

จำไม่ได้ว่าทำอะไรอีท่าไหนถึงได้ตื่นขึ้นมาบนเตียงของผู้ชายคนนั้น!

หญิงสาวมองเสี้ยวหน้าหล่อเหลาคมคายที่นอนคว่ำซุกซบอยู่กับหมอน ผ้าห่มคลุมร่างเขามิดชิดถึงต้นคอ เห็นเพียงเสี้ยวหน้าบางส่วนที่เธอต้องเบือนหน้าหนีด้วยหัวใจที่เต้นระรัวด้วยความหวาดหวั่น

จินดาหรารู้ตัวดีว่าตัวเองตอนเมานั้นเมาได้เละเทะมากแค่ไหน ไม่ใช่ว่าเธออ้วกหรืออาละวาดอะไร เธอเป็นขั้นกว่ายิ่งกว่านั้น... เพื่อนสนิทสามคนที่เคยเห็นและวางแผนให้เธอเมามาแล้วนั้นพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเธอเป็น ‘ชะนีหื่น’

เธอเคยเกือบไล่ปปล้ำอีตุลด้วยซ้ำตอนอยู่ปีสามแล้วทดลองเมาสุดๆ คืนนั้นเกือบตายกันทุกคนจนจินดาหราก็สัญญากับตัวเองว่าควรจะเชื่อคำพูดของพี่ชายว่าเธอจะไม่ยอมให้ตัวเองเมาจนไม่รู้ตัว แต่เมื่อคืนมันต้องเกิดความผิดพลาดอะไรสักทางเธอถึงได้กลายมาเป็นแบบนี้

คุณพระคุณเจ้าช่วย! เธอจะโดนพ่อเทพบุตรคนนี้ฟ้องร้องข้อหาเมาแล้วข่มขืนเขาไหม นังชะนีผีร้ายในร่างเธอต้องถูกตาต้องใจเขาแน่ๆ ถึงได้ล่อลวงเขาได้ในระดับนี้!

จินดาหราตบอกตัวเองแรงๆ แล้วตั้งสติ จากนั้นจึงรีบเก็บเสื้อผ้าของตัวเองที่กระจ่ายเกลื่อนพื้นขึ้นมาสวมใส่อย่างรวดเร็ว เธอเกือบจะวิ่งหนีหายไปแล้วถ้าไม่เป็นเพราะคิดอะไรขึ้นมาได้ หญิงสาวชะงักเท้า ถอยหลังกลับไปดูถังขยะที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากเตียงแล้วชะโงกหน้าไปดูถุงขยะถึงได้เห็นซากถุงยางอนามัยใช้แล้วอยู่ในนั้นแต่ไม่ใจกล้าพอที่จะนับว่ามันมีกี่ชิ้น เพราะไม่อาจทำใจรับได้ว่าเธอถูกกินไปแล้วกี่ครั้งเมื่อคืน!

ตอนนี้เองที่จินดาหราเกือบจะน้ำตาไหลพรากด้วยความโล่งอก พรหมจรรย์เสียไปก็ช่างเถิด...แต่มันไม่ควรทำให้เธอติดโรคหรืออะไรตามมาจาก ‘วัน ไนท์ สแตน’ ในครั้งนี้

หญิงสาวมองคนที่ยังหลับอยู่บนเตียงเป็นครั้งสุดท้าย สีหน้าท่าทางเหมือนอ่อนเปลี้ยเพลียแรงขั้นสุดทำให้เธอหน้าเสีย แล้วยิ่งหน้าเสียหนักขึ้นเมื่อเขาขยับกาย ผ้าห่มผืนหนาร่นออกมาเผยให้เห็นบ่ากว้างตึงแน่น และ...รอยขบกัดเด่นชัดบนผิวขาวจัดของเขา

ฉิบหาย!

นังชะนีในร่างเธอทำร้ายเขาถึงขนาดนี้เลยเชียวเหรอ!

หลังจากนั้นจินดาหราจึงรีบออกไปจากห้องนั้นอย่างรวดเร็ว ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น เมื่อกลับถึงห้องที่คอนโดฯ ของตัวเองในเวลาเช้าตรู่ อาบน้ำขัดตัวแล้วเตรียมจะเข้านอน แต่ตุลยวัตรที่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ได้เข้ามาขัดขวางเสียก่อน อีกฝ่ายมองเธอตาขวางแล้วคาดคั้นว่าหายไปไหนมาทั้งคืน เมื่อคืนนี้เกิดความซวยตรงที่จิรายุเกิดตามหาตัวเธอแล้วติดต่อไม่ได้ ตุลยวัตรจึงช่วยโกหกไปว่าอยู่กับตัวเอง แต่ก็กลับมาตามหาตัวเธอที่หายไปทั้งคืน จนกกระทั่งโผล่กลับมาคอนโดฯ ในเช้าวันนี้

จินดราหราได้แต่แก้ต่างในตอนนั้นว่าเธอเมาอยู่ที่ห้องนี้แหละ ที่ปิดโทรศัพท์เพราะไม่อยากรับสายณัฐลักษณ์ก็เท่านั้น ตุลยวัตรไม่เชื่อเท่าไรนัก แต่ก็หาหลักฐานมาคัดค้านไม่ได้ ทว่าถึงอย่างนั้นตุลยวัตรก็มักจะเซ้าซี้ถามเรื่องนี้เสมอ สัญชาตญาณนักเสือกของเพื่อนซี้นี่เธอก็ดูถูกไม่ได้จริงๆ สินะ

แต่จะให้เธอเปิดปากพูดไปได้ยังไงว่าตัวเองพลาดท่าเสียที ปลดปล่อยชะนีในร่างไป ‘กิน’ ผู้ชายแซบตามสเปกที่นังตุลมันชอบมาซะเต็มที่ไปแล้วน่ะ!

“อีจินนี่! อย่าเอาแต่เหม่อหรือคิดหาข้อแก้ตัวอะไร ตอบมาดีๆ ไม่อย่างนั้นฉันจะไปสารภาพกับพี่จีนเองว่าวันนั้นแกไม่ได้มานอนกับฉัน แต่แกหายตัวไปไหนก็ไม่รู้!”

คำขู่นั้นทำให้ความคิดของจินดาหราที่ล่องลอยกลับไปยังเหตุการณ์พลิกผันในชีวิตกะพริบตาปริบๆ แล้วหันกลับมาสนใจตุลยวัตรอีกครั้ง

“โอ๊ย อีนี่! อย่าใจร้อนเดี๋ยวเล่าให้ฟังก็ได้” เธอสะบัดแขนที่ถูกเขย่าอย่างหงุดหงิด ก่อนจะก้มลงกราบพระประธานในโบสถ์อีกครั้งแล้วถอยออกมาจนตุลยวัตรต้องรีบกราบลาแล้วตามเธอออกมานอกโบสถ์อย่างรวดเร็ว

หญิงสาวสวมรองเท้า หย่อนเงินใส่ตู้รับบริจาคเป็นค่าน้ำค่าไฟในวัดแล้วเดินตรงกลับไปที่รถ ขณะที่เพื่อนสนิทที่มาไหว้พระด้วยกันก็ตามมาติดๆ จนกระทั่งอยู่ในรถหญิงสาวก็ยอมตอบคำถามของคนช่างเสือกในที่สุด

“เอ้า! เล่ามาได้แล้ว” ตุลยวัตรเอ่ยเร่งเสียงเขียว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ตื๊อมาขนาดนี้ แต่นังจินนี่ก็ไม่เคยยอมปริปากสักครั้งเดียว

“เออๆ ใจเย็นๆ สิ” หญิงสาวบอกอีกฝ่ายเสียงขุ่น ขณะที่เรียบเรียงคำพูดในสมองว่าพูดยังไงให้น่าเชื่อถือ เพราะไม่ว่าอย่างไรเธอก็คงไม่สามารถพูดความจริงทั้งหมดออกไปได้ “คืนนั้นอย่างที่แกรู้ว่าฉันจับได้ว่าอีพี่ณัฐมันแอบมีชู้ ก็ไปกินเหล้าที่เดอะสกาย แล้วก็เมากลับคอนโดไง”