9
1801 คำ
“ผู้ช่วยของนายจะมาถึงวันนี้ แพนด้ากำลังไปรับตัวมา”
ธีโอเอ่ยขึ้นในระหว่างนั่งอยู่ข้างๆ ญาติของตนเอง ขณะนี้พวกเขากำลังอยู่ในคลับหรูแห่งหนึ่งในแมนฮัตตัน
“อือ...”
โนอาห์ครางเสียงเบาในลำคออย่างไม่ใส่ใจเท่าไรนัก แม้ใจจะนึกเร่งให้เธอมาถึงเร็วๆ ก็ตาม เพราะคาดหวังว่าผู้ช่วยคนใหม่คนนี้จะทำให้เขาหลุดพ้นจากวิกฤตการดูตัว บอกตามตรงว่าถ้าไม่ใช่ว่ามารดาร้องห่มร้องไห้บีบบังคับให้เขาต้องอยู่ที่นี่ โนอาห์คงเผ่นหนีกลับแอลเอไปตั้งแต่สัปดาห์แรกที่โดนจับไปดูตัวแล้ว แต่เพราะทำอย่างนั้นไม่ได้ เขาถึงต้องทรมานตัวเองบนโต๊ะดินเนอร์ในภัตตาคารหรูที่ต้องวนเวียนไปกันไม่ซ้ำที่กับคู่เดตไม่ซ้ำหน้าที่แม่ของเขาหามาให้
ข่าวลือเรื่องเขาเป็นเกย์ดูร้ายแรงสำหรับแม่มากกว่าที่คิด โนอาห์พยายามไม่สนใจแต่ใช่ว่ารอบข้างเขาจะไม่สนใจ ไอ้ตัวต้นเรื่องอย่างธีโอก็ได้แต่ทำสีหน้าเจื่อนจ๋อยสำนึกผิดที่เป็นต้นเหตุให้เขาตกที่นั่งลำบากอย่างนี้ และได้เสนอแนะว่าควรจะต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อที่จะทำให้แม่ของเขาหรือก็คือป้าของตัวเองสบายใจ ก่อนจะเสนอวิธีที่มันใช้บ่อยๆ ก็คือไม่มีอะไรดีไปกว่าการหากันชนสักคนเอาไว้ใกล้ๆ ตัว
โนอาห์ที่ค่อนข้างเป็นคนขี้รำคาญ และไม่นึกอยากให้ใครรบกวนโลกส่วนตัวของเขาเกินความจำเป็นก็จำต้องรับข้อเสนอนั้น แต่เนื่องจากการหาผู้หญิงที่เป็นกันชนนั้นค่อนข้างลำบาก และเขาไม่อยากให้เป็นคนใกล้ตัวเท่าไรนัก เมื่อเดือนที่ผ่านมาจึงได้เปรยเรื่องนี้กับธีโอครั้งหนึ่งเป็นเชิงปรับทุกข์ว่าเขาต้องการผู้ช่วยส่วนตัวสักคนและเป็นผู้หญิง ต้นเหตุของเรื่องข่าวนรกทั้งปวงที่ไม่รู้ตัวเลยว่าทำให้เขาลำบากขนาดไหนก็ดีดนิ้วแล้วฉีกยิ้มกว้าง ก่อนจะพูดด้วยสีหน้ามั่นอกมั่นใจว่า
‘นายไม่ต้องห่วงไปหรอก เดี๋ยวเรื่องนี้ฉันให้แพนด้าช่วยจัดการให้ ไม่มีอะไรที่แพนด้าทำให้ฉันไม่ได้หรอก’
‘แพนด้าหรือพันดารา’ นั้นเป็นผู้ช่วยส่วนตัวที่ดูแลเรื่องส่วนตัวทุกอย่างของธีโอ โนอาห์เน้นย้ำว่าทุกอย่างจริงๆ แต่ยกเว้นเรื่องงาน เธอเป็นผู้หญิงเอเชียตัวเล็กๆ ที่ไม่น่าเชื่อว่าจะสามารถรับมือกับ ธีโอ แบล็กเวล ผู้ขึ้นชื่อเรื่องความเพอร์เฟคและเอาแต่ใจขั้นสุดได้ ไหนจะต้องจัดการกับบรรดาสาวๆ ที่เจ้านายเกี่ยวข้องอีกเป็นโขยง เธอดูแลตั้งแต่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ อย่างการส่งเสื้อผ้าไปซักรีด ยันเรื่องใหญ่ๆ อย่างการพยายามหาทางแก้ข่าวที่ว่าธีโอเป็นเกย์
ซึ่งพออีกฝ่ายเสนอมาอย่างนั้นเขาก็วางใจ ให้พันดาราจัดการให้ย่อมดีกว่าให้ธีโอจัดการเองนั่นแหละ
“ไม่รู้สึกตื่นเต้นอะไรหน่อยเหรอ” ญาติหนุ่มยังคงเย้าแหย่เขาไม่เลิก ดวงตาคมคู่นั้นหรี่ลงราวกับจะจับผิดที่เขาทำตัวเฉยชาเกินไป
โนอาห์ส่ายหน้า
“ไม่ตื่นเต้นสักนิด”
“แต่ฉันงี้ตื่นเต้นแทนนายเลยนะ นี่เป็นผู้หญิงในรอบสี่ปีหรือเปล่าที่นายเข้าใกล้”
อันที่จริงคือรอบสามเดือน โนอาห์แก้ในใจ แต่เรื่องอะไรจะพูดออกไปให้มากความ
“ก็ฉันไม่ใช่นาย”
โนอาห์ตอบอีกฝ่ายไปสั้นๆ บางครั้งเขาก็งงตัวเองเหมือนกันว่าอะไรทีทำให้เขาสนิทกับธีโอได้ เพราะพวกเขาต่างกันสุดกู่ ในขณะที่ธีโอชอบเหลือเกินที่จะเข้าสังคมและพบปะผู้คน ชอบให้ตัวเองอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย ทว่าเขากลับชอบเก็บตัวและไม่อยากเป็นที่จับตามอง
การถูกใครไม่รู้จับจ้องและคอยขุดคุ้ยชีวิตนั้นไม่ได้ดูน่าสนุกเลยสักนิดเดียว...
“เห็นนายเป็นอย่างนี้แล้วฉันก็ชักสงสารผู้ช่วยของนายนะ คนอะไรไม่มีชีวิตชีวาเอาเสียเลย”
คราวนี้โนอาห์นิ่วหน้าใส่เพื่อนสนิท ปลายนิ้วเรียวลูบขอบแก้วเหล้าที่วางตรงหน้าแผ่วเบา “ฉันมันคนปกติ ส่วนบ้าเกินปกติน่ะมันแกต่างหาก”
ธีโอมองเขาเหมือนกับอยากจะกระโจนเข้ามากัดคอ แต่โนอาห์ไม่สนใจ อีกฝ่ายจึงถอนหายใจเฮือก ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องถามไปว่า “ว่าแต่ฉันยังไม่รู้เลยว่าทำไมจู่ๆ นายถึงได้อยากมีผู้ช่วยเพิ่มมาอีกคน แถมยังเจาะจงเอาผู้หญิงด้วย”
โนอาห์ไม่แม้แต่จะปรายตามองคนถามในระหว่างที่ตอบว่า “งานบางอย่างก็ต้องใช้ผู้หญิงทำน่ะ”
ซึ่งเป็นงานที่เขาคงไม่ยอมบอกตรงๆ จนกว่าจะได้เจอผู้หญิงคนนั้นเสียก่อน...
ธีโอทำหน้ารับรู้ ก่อนจะเปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่น ขณะที่โนอาห์ยังอดคิดถึงเรื่องนี้ต่อไปไม่ได้
โนอาห์รับรู้ประวัติของผู้หญิงคนนี้เพียงคร่าวๆ เท่านั้นจากคำบอกเล่าของครูซที่รายงานมาอีกที เขาให้ครูซติดต่อประสานงานเรื่องนี้กับพันดาราโดยตรงและย้ำว่าทุกอย่างต้องเป็นความลับจนกระทั่งร่างสัญญาและออกจดหมายรับรอง ทุกสิ่งทุกอย่างก็ให้ครูซจัดการนั่นแหละ และผู้ช่วยของเขาก็ลงความเห็นว่าเธอน่าจะเหมาะสมที่จะมาเป็นผู้ช่วยของเขาแล้ว
เขาก็ได้แต่หวังว่าผู้หญิงที่พันดาราหามาให้จะไม่ทำให้เขาผิดหวังก็แล้วกัน...
ค่าจ้างให้เธอเป็นนายหน้าหาคนให้นั้นไม่ถูกเลยจริงๆ...
---------------
จินดาหราเดินทางมาถึงสนามบินจอห์น เอฟ เคเนดี้โดย สวัสดิภาพและสุขีสโมสรกับชั้นเฟิร์สคลาสที่เจ้านายสุดใจป้ำออกค่าเดินทางทุกสิ่งอย่างให้เธอมาถึงที่นี่
หญิงสาวอยากจะสะบัดผมตัวเองระรัวให้เหมือนในโฆษณา ชีวิตคุณจินดาหรา ณ อเมริกาต้องไปโลด ไปลิ่ว ไปไกลฉิวอย่างแน่นอน! พ่อแม่พี่ชายทั้งสองจะไม่ได้หัวเราะเยาะสมน้ำหน้าเธอที่ยอมทิ้งชีวิตห่วยๆ ไว้ข้างหลัง หนีจากผัวเมียผีบ้าคู่นั้นที่ยังตามรังควานหลอนเธอก่อนจะเดินทางมาไกลถึงที่นี่ แถมมีพันดาราคอยช่วยขนาดนี้ เธอจะต้องไปไกลโลดแน่ๆ แม้จะไม่รู้ว่าเจ้านายของเธอเป็นคนยังไง เพราะเธอรู้เพียงแค่ชื่อของเขาเท่านั้นเอง...
มิสเตอร์โนอาห์ แมคฟาแลนซ์
ผู้บริหารที่เก็บตัวที่สุดของค่ายหนังฟาแลนซ์สตูดิโอ รูปของเขาเห็นเพียงไกลๆ และใบหน้าในรูปถ่ายนั้นก็เบลอมากเหมือนคนสายตาสั้นหนึ่งพันห้าร้อย สิ่งเดียวที่รู้จากการดูรูปพวกนั้นคือเขายังไม่แก่งั่กก็แค่นั้น
ซึ่งนั่นก็โอเคสำหรับเธอแล้ว เพราะเธอไม่ได้จะมาหาสามีเพื่อแต่งงาน แต่เธอจะมาหาความก้าวหน้าให้ชีวิตต่างหาก!
เงินเดือนครึ่งแสน และแน่นอนว่าจ่ายเป็นเงินดอลลาร์สหรัฐพร้อมโบนัสก้อนโตมหาศาลที่อาจจะบวกถึงสิบสองเดือนก็ทำให้เธอน้ำลายหยดแหมะๆ แล้วตอนที่ได้ฟังข้อเสนอนั้นจากพันดารา
จบงานนี้บอกเลยว่ามีแต่ รวย! รวย! รวย!
“จินนี่น้อย!”
เสียงเรียกชื่อเธอพร้อมกับที่เจ้าของเสียงโบกมือหย็อยๆ ทำให้จินดาหรารีบปรี่เข้าไปหาพันดาราอย่างรวดเร็ว อีกฝ่ายเป็นพี่สาวที่อายุมากกว่าเธอเพียงหนึ่งปี จึงเหมือนเพื่อนกันมากกว่าพี่น้อง และนั่นทำให้เธอไว้วางใจมากพอที่จะรีบตะครุบงานที่พันดาราเอ่ยชวนทันทีที่อีกฝ่ายรู้ว่าเธออยากจะเปลี่ยนงานและหนีจากผัวเมียบ้าบอคู่นั้น
“ดีใจที่ได้เจอพี่นะแพน แม่กับพี่จีน พี่จีฝากความคิดถึงมาด้วย”
เธอเอ่ยทักทายพี่สาวด้วยรอยยิ้มกว้าง ดีใจที่ได้เจอพันดาราซึ่งไม่ได้เจอตัวจริงกันมานานเกือบสี่ปีได้แล้ว
“พี่ก็ดีใจที่ได้เจอแกเหมือนกัน ปะ... พี่จะพาไปต้อนรับชีวิตใหม่ด้วยที่พักสุดหรู ต้องหัดทำตัวให้ชินนะจินนี่ เพราะตั้งแต่นี้ไปน้องสาวพี่จะมีชีวิตแบบลักซัวรี่สุดๆ” พันดารากวาดมือตั้งแต่ใบหน้าลงไปจรดเข่า บิดตัวเล็กน้อยให้จินดาหราดูสิ่งที่พี่สาวสวมใส่ แค่เสื้อตัวเดียวก็ราคามากกว่าเงินเดือนที่เมืองไทยของเธอแล้ว “นี่ถ้าเจ้านายไม่สั่งห้ามพาคนอื่นไปที่เพนต์เฮ้าส์นะ พี่คงพาแกไปนอนด้วยแล้ว อ้อ แล้วพรุ่งนี้พี่จะพาไปหาคุณโนอาห์นะ”
“พูดถึงเจ้านายแล้ว มิสเตอร์แมคฟาแลนซ์เป็นยังไงน่ะพี่แพน หนูพยายามหาข้อมูลแล้วไม่ค่อยมีเลย” จินดาหราถือโอกาสนี้ซักถามถึงเจ้านายของตัวเองในทันที อย่างน้อยจะทำงานกับเขาก็ควรจะต้องรู้เรื่องของเขาบ้างนิดๆ หน่อยๆ ก็ยังดี โดยเฉพาะเรื่องนิสัย ถ้าขี้เหวี่ยงขี้วีนมากเธอจะได้ทำใจเอาไว้ว่าตัวเองจะต้องใช้ชีวิตเหมือนตกนรกนานถึงสิบสองเดือน
พันดารายิ้มมุมปาก ก่อนจะตอบ “ก็สมควรที่จะไม่มีอยู่แล้ว เขาไม่อนุญาตให้ตัวเองเป็นข่าวน่ะ”
“หืม?”
หญิงสาวร้องครางในลำคออย่างสงสัย หมายความว่ายังไงไม่อนุญาตให้ตัวเองเป็นข่าวเนี่ย
คราวนี้พันดารายิ้มกว้างกว่าเดิม
“แต่รับรองได้ว่าคุณโนอาห์จะเป็นเจ้านายที่ดี เรื่องมากน้อยกว่า เอาแต่ใจน้อยกว่า สร้างเรื่องปวดหัวน้อยกว่า เจ้านายพี่แน่นอน”
คำรับรองนั้นทำให้คนที่ไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับเจ้านายตัวเองเท่าไรนักยกมือขึ้นตบอกตัวเองอย่างโล่งอก เพราะเจ้านายของพันดารานั้นขึ้นชื่อว่าเอาใจยากมากที่สุด เธอฟังพี่สาวคนนี้ระบายถึงพฤติกรรมของเขามานานสองปีแล้ว
“ได้ยินอย่างนี้ก็โล่งอกไปหน่อย ชีวิตใหม่ของนางสาวจินดาหราจะได้สดใสสว่างไสวสักที เจ้านายที่ดีก็เป็นหนึี่งในสิ่งดีๆ ของชีวิตอะเนอะ”
พันดาราได้ฟังอย่างนั้นแล้วก็อดไม่ได้ที่จะพยักหน้าเห็นด้วย
ถ้ามีตัวเลือกที่ดีกว่า เธอก็คงไม่ทนอยู่กับเจ้านายอสูรอย่างธีโอ แบล็กเวล หรอก!
- ผู้เขียน
