“ผมจะถามแค่ว่าคุณอยากจะลาออกใช่ไหม”
คำถามตรงไปตรงมานั้นทำให้เธอคอแข็ง หญิงสาวมองหน้าเขานิ่งกึ่งตอบรับกึ่งปฏิเสธ เพราะต้องการรอดูท่าทีของเขาก่อน ซึ่งโนอาห์คงจะรู้ทัน เพราะชายหนุ่มเปิดแฟ้มบางๆ สีดำที่อยู่ใต้มือของเขาที่เธอเพิ่งสังเกตเห็นแล้วเลื่อนส่งมันมาให้เธอ
“ลองเปิดอ่านสัญญาดูสิ”
ประโยคสั่งนั้นทำให้จินดาหรายอมทำตาม แล้วเห็นว่าเป็นสัญญาจ้างงานที่เธอเซ็นกับเขาไปแล้วนั่นเอง มองท้ายสัญญายังเห็นลายเซ็นเธอเด่นหรา อักษรตวัดอย่างสวยงามตามที่ไปเสียเงินจ้างหมอดูให้ออกแบบลายเซ็นเพื่อเป็นสิริมงคลในชีวิตอยู่เลย
“ก็ไม่มีอะไรแปลกตรงไหนนี่คะ”
เธอเอ่ยขึ้นหลังจากที่อ่านมันผ่านๆ ข้อความเหล่านี้เธอพอจำได้คร่าวๆ เพราะอ่านมาแล้วหนึ่งรอบ ที่จำได้แม่นคือเงินเดือนและโบนัสสิบสองเดือนมากกว่า ถึงได้จรดปากกาเซ็นอย่างว่องไว แล้วส่งกลับให้เขาไวยิ่งกว่าตอนเซ็นเสียอีก
“คุณควรอ่านในส่วนของกรณีผิดสัญญาให้ละเอียดนะ”
