16

1696 คำ

คนข้างตัวเงียบไปแล้ว เขาจึงยกมือขึ้นเปิดผ้าปิดตา เหลือบตามองคนที่อาละวาดเสร็จไม่นานก็ขดตัวนอนหลับอย่างสบายใจเฉิบก็ทั้งขำทั้งฉุนยายยักษ์จิ๋วนี่ไม่ได้ บอสปีศาจ...หน้าเลือด...จอมเผด็จการ โอ้โห...บอกได้คำเดียวว่าถ้าคำพูดเป็นกระสุน เขาคงถูกกราดยิงสามนัดซ้อนตายคาที่ไปแล้ว โนอาห์หมั่นไส้เสียจนเกือบจะเอานิ้วจิ้มหน้าผากนูนเกลี้ยงของหญิงสาว พอมองใกล้ๆ อย่างนี้ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธออายุเฉียดสามสิบแล้ว จินดาหราดูเหมือนเด็กวัยยี่สิบต้นที่ยังไม่จบมหาวิทยาลัยด้วยซ้ำไป แต่นั่นแหละ...สาวเอเชียหลายคนก็หน้าอ่อนเสียจนเขาเดาอายุไม่ถูกแล้วในตอนนี้ โนอาห์มองคนที่ไม่คิดว่าจะได้กลับมาเจอกันอีกครั้งแล้วก็พบว่าทุกครั้งตัวเองมักจะรู้สึกว่ามันเป็นเหมือนปาฏิหาริย์... คนที่เขาไม่เคยคิดว่าจะได้เจอกันอีกกลับต้องมาเจออีกครั้ง เธอเคยเป็นเพียงภาพฝันอันรางเลือนแต่สุดท้ายกลับแจ่มชัดขึ้นมาพร้อมกับสีสันเจิดจ้าในชีวิตของเขา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม