‘ผมจะลงมากินอาหารเช้าตอนหกโมงเช้านะ จินนี่อย่าลืมเตรียมด้วยล่ะ
โนอาห์’
พออ่านโน้ตที่เขาทิ้งไว้ตรงหน้าประตูห้องนั้นทำให้จินดาหราถึงกับกลอกตาไปมาด้วยความระอา ดึงโพสอิสต์สีแสบตาออกมาแล้วขยำจนกลายเป็นก้อนกลม ก่อนจะตรงดิ่งไปยังห้องครัวทันสมัยโล่งกว้างที่อยู่ทางชั้นล่างของบ้านหลังนี้
เมื่อวานนี้เธอต้องแบกกระเป๋าใบใหญ่สองใบขึ้นบันไดยี่สิบห้าขั้นจำนวนสองรอบด้วยกัน หลังจากค้นพบว่าบ้านหลังนี้ไม่มีคนรับใช้ประจำเลยแม้แต่คนเดียว!
“ที่นี่ไม่มีคนงานอยู่เลยสักคนเหรอคะ” จินดาหราถามออกไปหลังจากที่เธอขนกระเป๋าของชายหนุ่มไปให้เขาที่หน้าห้อง ขณะที่โนอาห์ก็เดินนำเธอไปยังห้องตรงข้างๆ กันแล้วเปิดประตูให้เธอ
เขายิ้ม...เป็นรอยยิ้มชั่วร้ายที่ทำให้จินดาหรากำลังคิดว่าตัวเองต้องลำบากอย่างแน่ๆ
“ไม่มีหรอก” ชายหนุ่มตอบพร้อมกับพยักหน้าให้เธอเข้าไปข้างในห้องด้วยกัน “ที่นี่มีบริษัททำความสะอาดเข้ามาทำสัปดาห์ละสองครั้ง
